مقالات مطالعات و پژوهش هاي شهري منطقه اي

برنامه ريزي کاربري اراضي شهري به عنوان هسته اصلي برنامه ريزي شهري نقشي مهم در ساماندهي فضايي-مكاني شهرها ايفا مي کند و ارزيابي چگونگي برنامه ريزي كاربري اراضي شهري مهم تر از آن مي باشد. خوشرودپي در سال 1381 تبديل به شهر شده و با جمعيتي معادل 5700 نفر در جنوب شهرستان بابل قراردارد. ضعف مديريت و عدم اجراي قوانين و مقررات شهر سازي از يک سو و اطلاق آن بعنوان شهر محروم در شهرستان بابل از سويي ديگر، موجب گرديده كه به لحاظ ارايه خدمات و امکانات و ساماندهي مکاني - فضايي کاربري اراضي شهر نابسامان باشد. در پژوهش حاضر کاربري هاي شهر از دو جنبه کمي و کيفي مورد بررسي قرار گرفته است. در بررسي كمي، به سطوح و سرانه هاي مورد نياز در وضع موجود و افق ده ساله آتي شهر (1395) پرداخته شده است. نتايج نشان مي دهد كه در شرايط موجود، مساحت کاربري هاي دايرشهر خوشرودپي با توجه به سرانه ها و استانداردها حدود 108265مترمربع کمبود فضا دارد. در تحليل کيفي کاربري اراضي شهر با استفاده از نرم افزاز Arc GIS و با توجه به شاخص هاي ارزيابي (مطلوبيت، ظرفيت، سازگاري)، نتايج حاصل بيانگر آن است كه مکان گزيني اکثر کاربري هاي اين شهر از نظر مطلوبيت در شرايط نسبتا نامطلوب قرار داشته، در عين حال به لحاظ سازگاري، گرچه چگونگي استقرار کاربري ها نسبتا سازگار بوده ولي در تحليل ظرفيت، غير از کاربري هاي تجاري، اداري و تا حدودي آموزشي، ساير كاربري ها از جمله در بهره مندي از كاربري ورزشي حدود 75 درصد، تجاري 67 درصد و درماني 80 درصد جمعيت خارج از شعاع مفيد دسترسي قرار داشته و امكان استفاده بهينه از خدمات مورد نياز در اين زمينه ها را ندارند. اينك يافته هاي اين تحقيق بيانگر آن است که با توجه به اينکه خوشرودپي با توپوگرافي هموار و دشتي، زمينه توسعه و گسترش فيزيكي آن در آينده بسيار محتمل بوده و به مرور قابليت جذب بازارهاي تجاري و اقتصادي شهر بابل را خواهد داشت، لذا توجه به ايجاد تسهيلات و استقرار منطقي كاربري ها با تاکيد بر شاخص ها و استانداردها، تخصيص فضاهاي مورد نياز و توزيع فضايي-مكاني مناسب آن، جهت رفع كمبودهاي آتي شهر با استفاده از نيروهاي متخصص شهري بايد در اولويت برنامه ريزي ها قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ