پاسخ به:مقالات مطالعات و پژوهش هاي شهري منطقه اي
شنبه 23 اردیبهشت 1391 8:42 PM
| 4 : مطالعات و پژوهش هاي شهري منطقه اي بهار 1389; 1(4):59-76. |
| ارزيابي سازگاري كاربري اراضي شهري با استفاده از مدل تصميم گيري چند معياره فازي |
| غفاري سيدرامين,شفقي سيروس,صالحي نگين* |
| * دانشگاه آزاد اسلامي، واحد نجف آباد، اصفهان، ايران |
|
سازگاري و ناسازگاري بين كاربريهاي شهري به دليل تاثيرات مثبت و منفي است كه كاربريهاي همسايه بر روي هم دارند. براي چيدمان كاربريها دركنار يكديگر و مكان يابي كاربريها، معيارهاي ويژه اي براي هركاربري در نظرگرفته مي شود؛ به طوري كه قرارگيري دوكاربري در كنار هم بايد با توجه به اين معيارها صورت گيرد. ناكارآمدي تك بعدي نگري و لزوم جامع نگري در اتخاذ بهينه ترين تصميم در مكان يابي كاربري ها، بهره گيري از تخصص هاي مختلف، بر اساس معيارهاي چند گانه كمي و كيفي و استفاده از تكنيك ها و روش هاي (تصميم گيري گروهي) و (چند معياره) را بيش از پيش ضروري نموده است. تعدد عوامل تاثيرگذار برسازگاري لزوم به كارگيري روش هاي تصميم گيري چند معياره را محرز مي نمايد. از طرف ديگر، در نظر گرفتن اين معيارها در قالب سنتي مشكل است، در حالي كه با GIS مي توان معيارهاي مورد نظر را به صورت لايه هاي مختلف در قالب نقشه هاي معيار به كار برد. بنابراين، در ارزيابي سازگاري كاربريهاي شهري، از يك طرف نيازمند استفاده از سامانه هاي اطلاعات جغرافيايي براي مدل سازي مكاني روابط بين كاربريها و از طرف ديگر، نيازمند سامانه هاي پشتيبان تصميم گيري و مدلهاي تصميم گيري چند معياري هستيم. ابهام و عدم قطعيت ذاتي حاكم بر محيط هاي تصميم گيري از يك سو و ناسازگاري و بي دقتي در نظرها و قضاوت هاي افراد تصميم گيرنده از سويي ديگر، باعث شده است تا نظريه مجموعه فازي و پيرو آن منطق فازي به صورتي كارآمد و مفيد براي مواجهه با ابهام موجود در برنامه ريزي ها و تصميم گيريها در آيد. در مقاله حاضر، با استفاده از تكنيك AHP و مدل هاي تصميم گيري چند معياره در محيط فازي، مدلي براي ارزيابي سازگاري كاربري هاي شهري با در نظر گرفتن كليه عوامل موثر بر آن ارايه مي گردد. در اين مقاله، مراحل مختلف مدل پيشنهادي تشريح و توصيف مي گردد. |
| كليد واژه: ارزيابي سازگاري، تصميم گيري چند معياره، AHP، مدل فازي |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
