مقالات مطالعات و پژوهش هاي شهري منطقه اي

ناديده گرفتن روستاها در فرايند اجراي برنامه هاي توسعه، به ويژه در کشورهاي درحال توسعه، سبب بروز تفاوت ها و دوگانگي هاي چشمگير اقتصادي و اجتماعي بين جوامع شهري و روستايي گرديده است. محروميت و فقر ناشي از چنين روندي، روستاييان را وادار نموده که براي بهبود شرايط اقتصادي – اجتماعي و رفاه زندگي خود از روستاها به ديگر کانونهاي سکونتگاهي، به ويژه شهرها مهاجرت نمايند. اين جابه جايي ها که با انگيزه هاي مختلفي صورت گرفته است، در شهرهاي کوچک، همچون نورآباد توانسته است موجبات رضايتمندي مهاجران را فراهم آورد. اين پژوهش با هدف پي بردن به علل مهاجرت و چگونگي نقش دسترسي و مسافت (دو مفهوم بنيادي تحليل مکاني) از شهر نورآباد در اين مهاجرت ها صورت گرفته است. روش تحقيق تحليلي و توصيفي مي باشد و با توجه به ماهيت موضوع مورد مطالعه با نگرشي رفتاري – فضايي دنبال شده است. جمع آوري اطلاعات با اتکا بر مطالعات کتابخانه اي و ميداني انجام گرفته است. يافته هاي تحقيق علاوه بر اينکه نمايانگر رابطه بين کمبود خدمات به عنوان انگيزه عمده در مهاجرفرستي روستاهاي مورد مطالعه است، بلکه نقش موثر فاصله و دسترسي از شهر را در کمبود خدمات روستايي و نتيجتا مهاجرت محرز مي سازد.

 نسخه قابل چاپ