مقالات مطالعات و پژوهش هاي شهري منطقه اي

پژوهش حاضر با هدف شناخت و تبيين جامعه شناسي کارکرد پارک ها در شهر اصفهان اجرا گرديد. به اين منظور پس از بررسي اجمالي تاريخچه موضوع و نظريه هاي مختلف موجود در اين زمينه، با استفاده از روش پيمايش و تدوين پرسشنامه اي مشتمل بر بيش از 30 سوال در نمونه اي به حجم 150 نفر از شهروندان که در 10 مورد از پارک هاي شهر اصفهان حضور داشته اند، اقدام به جمع آوري اطلاعات گرديد. پس از استخراج و پردازش داده هاي جمع آوري شده و تهيه شاخص هاي آماري مناسب براي متغيرهاي مستقل و وابسته تحقيق، از روش هاي آماري آزمون T، آزمون تحليل واريانس و براي تشخيص عامل هاي سازه کارکرد پارک ها از تحليل عاملي اکتشافي و براي برازش الگو از مدل معادله ساختاري (SEM) استفاده شد. نتايج به دست آمده حاکي از آن است که بين «نوع پارک و کارکرد پارک» رابطه وجود دارد. بين «تاهل» و کارکرد پارک ها (به عنوان متغير وابسته) رابطه معني داري به دست آمد. اما همين امر بر اساس «جنس» تفاوتي پيدا نکرد و ميزان کارکرد بر اساس شغل متفاوت بود ولي بر اساس تحصيلات تفاوتي نداشت. از آنجايي که مدل نظري تحقيق مشتمل بر تاثير «امکانات پارک ها»، «ميزان امنيت»، «انسجام اجتماعي» برکارکرد پارک ها به عنوان سازه پنهان بود بنابراين، بر اساس يافته هاي تحقيق، معيارها و شاخص هاي برازندگي يعني مقدار کاي اسکوير برابر با Chi-Square=8.95 با درجه آزادي df=8 و سطح معني داري برابر با P-value=0.346 به دست آمده که معني دار نشده است و مقدار «ريشه ميانگين توان دوم خطاي برآورد» برابر با RMSEA=0.02 به دست آمد علاوه بر آن شاخص توکر لويس(TLI)  و شاخص نيکويي برازش هنجار نشده(NNFI)  برابر با 0.98 و شاخص برازش مقايسه اي  (CFi)برابر با 0.99 به دست آمد که حاکي از برازش مطلوب مدل است و نشان مي دهد که کليه اين عوامل بر کارکرد پارک ها در يک مدل ساختاري تاثيرگذار هستند.

 نسخه قابل چاپ