مقالات مطالعات برنامه درسی

هدف از اين پژوهش، بررسي تفاوت مهارتهاي زباني- شناختي دانش آموزان دو زبانه اي است که زمينه هاي اقتصادي- اجتماعي گوناگوني دارند. در اين بررسي، دو ديدگاه مورد نظر بوده است: اول، نظريه ويگوتسگي درباره رشد شناختي عمومي که در مورد يادگيري زبان کاربرد دارد؛ دوم، نظريه برنشتاين درباره طبقه اجتماعي و تفاوتهاي کيفي گفتاري. در اين پژوهش تفسيرهاي نظري مناسبي پيشنهاد مي شود تا اثرات متفاوت رفتارهاي شناختي در يادگيري زبان دوم مشخص گردد. افزون بر اين، يادگيري زبان دوم در چارچوب اجتماعي مورد بحث قرار مي گيرد. آزمودنيهاي اين مطالعه شامل 205 دانش آموز کلاس اول دبستانهاي دولتي شهر اروميه اند. سن اين کودکان بين شش سال و شش ماه تا هشت سال و شش ماه بوده است. زبان مادري اين کودکان، ترکي يا کردي است، در مدرسه به زبان فارسي تعليم مي بينند، و از طبقات مختلف اجتماعي و اقتصادي انتخاب شده اند.
آزمون توانايي زبان فارسي (آزمون توانايي نوشتن واژگان) براي کودکان دوزبانه به کار گرفته شده است. نتايج اين مطالعه شواهد مستدلي دال بر رابطه طبقه اجتماعي با رشد زباني- شناختي ارائه داده و حاکي از آن است که تجارب اوليه کودک در شبکه خانواده و گروه اجتماعي مي تواند در ساختار رشد شناختي و زباني تاثير گذار باشد. در عين حال، يافته هاي پژوهش حاضر شواهد مستدلي در مورد ارتباط فرهنگ و رشد زباني- شناختي ارائه نداد. يعني، با وجود تفاوتهاي فرهنگي ميان کردزبانان و ترک زبانان در منطقه، ميزان کسب دانش فارسي نزد اين دو گروه از کودکان تفاوتي آماري در برنداشته است. مهمترين نتيجه اين مطالعه بر اين نکته تاکيد دارد که منابع آموزشي در دسترس، تا چه اندازه امکان دارد پيشرفت آموزشي در زبان دوم کودکان دو زبانه را تحت تاثير قرار دهد. کودکاني که فرصت گذراندن دوره هاي قبل از دبستان را داشته اند توانايي يادگيري دانش زبان فارسي آنان به مراتب بيشتر از کودکاني بود که چنين فرصتي را در اختيار نداشته اند.

 نسخه قابل چاپ