مقالات مطالعات برنامه درسی

رفتارهاي خشونت آميز در مدرسه بر فرآيند آموزش و پرورش تاثير مي گذارد و عواقب ناگواري دارد. با توجه به اهميت مساله، اين پژوهش به منظور بررسي نوع، فراواني، و علل خشونت بدني در مدارس راهنمايي شهر تهران و واکنشهاي اولياي مدرسه در برابر خشونت از ديدگاه دانش آموزان دختر و پسر انجام شد. در اين پژوهش، شناخت رابطه يا تعامل سه راهه جنسيت، کلاس، و ابراز خشونت بدني نيز مورد بررسي قرار گرفت. نمونه مورد مطالعه 471 دانش آموز سالهاي اول و سوم راهنمايي (227 دختر و 244 پسر) بودند. براي جمع آوري اطلاعات از يک پرسشنامه محقق ساخته با 45 سوال بسته پاسخ استفاده شد. يافته هاي پژوهش نشان داد که اعمال خشونت بدني در مدارس از سوي دانش آموزان، معلمان و حتي در بعضي موارد از طرف کارکنان غيرآموزشي وجود دارد. اما موارد خشونت بدني در مدارس پسرانه از سوي دانش آموزان و معلمان به مراتب بيشتر از مدارس دخترانه گزارش شد. همچنين، دانش آموزان پسر بيشتر از دختران و به صورتي معنادار ابراز خشونت بدني را توصيه مي کنند. درباره واکنش مدرسه در برابر اعمال خشونت بدني معلمان نسبت به دانش آموزان، نظر اغلب دانش آموزان اين است که مسئولان به هر حال حق را به معلمان مي دهند، با بي اعتنايي و بي توجهي مي کنند، و يا خود دانش آموز شاکي را تنبيه مي کنند. بر اساس يافته هاي پژوهش پيشنهادهايي براي کاهش خشونت بدني در مدارس مانند مداخله در سطح مدرسه، آموزش معلمان و مسئولان مدرسه، و مقابله با خشونت در سطح کلاس و در سطح فردي ارائه شده است. 

 نسخه قابل چاپ