مقالات مطالعات برنامه درسی

اين مقاله درباره ديدگاه آموزش به کمک رايانه از ديدگاه سازنده گرايي است. هدف مقاله توليد نرم افزار آموزش رياضي بر اساس ديدگاه سازنده گرايي است و ميزان اثربخشي نرم افزار را به شيوه نيمه تجربي با گروه آزمايش و گواه در دوره ابتدايي مورد بررسي قرار داده است.

جامعه آماري تحقيق شامل دانش آموزان استان آذربايجان غربي در سال تحصيلي 1384-1383 است. نمونه آماري شامل دو کلاس چهارم دخترانه از مدارس ابتدايي شهر اروميه است. حجم نمونه براي گروه آزمايش برابر با 34 و براي گروه گواه برابر با 36 دانش آموز است. دانش آموزان در هر دو گروه همسان شده اند. در گروه آزمايش از آموزش نرم افزاري و در گروه گواه از آموزش معمول کلاسي استفاده شده است. از پيش آزمون و پس آزمون براي سنجش پيشرفت تحصيلي دانش آموزان و از چک ليست مشاهده براي اندازه گيري ميزان پيشرفت فرآيند تدريس استفاده شده است.

نتايج تحليل آزمون u نشان مي دهد که ميان آموزش نرم افزار سازنده گرايي و انجام دادن فعاليت هاي گروهي (p<0.01، 3.265-=z) و همچنين ميان آموزش نرم افزار سازنده گرايي و ميزان پاسخ دانش آموزان به سئوالات مراحل بالاي حيطه شناختي (p<0.05، 2.518- =z) تفاوت معنادار (در گروه آزمايش نسبت به گروه گواه) وجود دارد.

نتايج آزمون t مشخص کرد که آموزش از طريق نرم افزار سازنده گرايي باعث افزايش انگيزه (p<0.01، 3.318= t) و مهارت حل و طرح مساله (p<0.01، 2.124= t) در فراگيران نسبت به روش تدريس غير رايانه اي مي شود. همچنين پس آزمون در گروه آزمايش و گروه گواه نشان مي دهد که مقدار t مشاهده شده (3.136) در گروه آزمايش بيشتر از مقدار بحراني جدول (2.66) در سطح آلفاي 1% است. بنابراين فرضيه صفر رد شده و به مفهوم تاثير آموزشهاي رايانه اي بر ارتقاي پيشرفت تحصيلي دانش آموزان، نسبت به آموزشهاي معمول مدارس که از آموزشهاي غير رايانه اي استفاده مي کنند، دارد.

 نسخه قابل چاپ