مقالات مطالعات برنامه درسی

هدف اصلي اين پژوهش بررسي تاثير مكانيسم هاي مقابله در فرسودگي شغلي، سلامت رواني و کنترل و پيشگيري آن است. همچنين يافتن تفاوت در بهره گيري از مكانيسم هاي مقابله اي (مساله مدار و هيجان مدار) و فرسودگي شغلي معلمان در سه بعد "خستگي عاطفي"، "مسخ شخصيت" و "فقدان موفقيت فردي" در ميان دبيران ايراني و هندي و بررسي نقش فرسودگي شغلي در سلامت رواني دبيران است. روش مطالعه، توصيفي و از نوع همبستگي است و براي اندازه گيري متغيرها، از پرسشنامه فهرست فرسودگي شغلي مازلاک، جکسون (1981)، پرسشنامه راههاي مقابله اي لازاروس و فولکمن (1984) و پرسشنامه فهرست تجديد نظر شده، علايم رواني (SCL90R) در آگوتيس (1974) بهره گيري شده است. نمونه آماري شامل 600 نفر از دبيران زن و مرد شاغل در دبيرستانهاي تهران (ايران) و پونا (هند) است که با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي، متناسب با حجم جامعه انتخاب شده اند. براي تجزيه و تحليل داده ها و تعيين نوع رابطه ميان متغيرهاي مورد پژوهش از آزمونهاي ضريب همبستگي پيرسون براي تعيين رابطه ميان متغيرها و تحليل واريانس يک طرفه و دوطرفه بهره گيري شده است. نتايج پژوهش نشان داده است که در بهره گيري از مكانيسم مقابله اي مساله مدار در ميان دبيران زن و مرد تفاوت معنادار وجود دارد؛ اما در ميان دبيران زن و مرد ايراني تفاوت معنادار مشاهده نشد. 2) در بهره گيري از مكانيسم مقابله اي هيجان مدار در ميان دبيران مرد و زن تفاوت معنادار وجود دارد و دبيران زن ايراني در مقايسه با دبيران مرد ايراني از مكانيسم مقابله اي هيجان مدار بيشتر بهره گيري مي کنند، اما به عکس دبيران مرد هندي در مقايسه با دبيران زن هندي بيشتر از مكانيسم مقابله اي هيجان مدار بهره مي گيرند 3) تفاوت معنادار در فرسودگي (خستگي عاطفي، مسخ شخصيت) در ميان دبيران زن و مرد وجود دارد و دبيران مرد در مقايسه با دبيران زن از فرسودگي شغلي (خستگي عاطفي، مسخ شخصيت) بيشتر برخوردارند، ولي هيچ تفاوت معنادار در فرسودگي شغلي (فقدان موفقيت فردي) در ميان دبيران زن و مرد مشاهده نشد. 4) ضريب همبستگي مثبت ميان فرسودگي شغلي (خستگي عاطفي و مسخ شخصيت) و متغيرهاي سلامت روان در ميان دبيران زن و مرد وجود دارد و ضريب همبستگي منفي ميان فرسودگي شغلي (فقدان موفقيت فردي) و بعضي از متغيرهاي سلامت روان در ميان دبيران زن و مرد ايراني و هندي وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ