پاسخ به:مقالات مطالعات برنامه درسی
جمعه 29 اردیبهشت 1391 10:31 AM
| 3 : نوآوري هاي آموزشي تابستان 1386; 6(20):65-86. |
| رئاليسم استعلايي و ثنويت كاذب در پژوهش تربيتي |
| شعباني وركي بختيار* |
| * دانشگاه فردوسي، مشهد، ايران |
|
هدف از اين مقاله اشاره به دشواري هايي است كه در پيوند با روش هاي پژوهش در آموزش و پرورش مطرح شده اند. اين دشواري ها توسط برو، پرينگ، بارنت و همرسلي مفهوم سازي شده، اما مولف اين مقاله كانون توجه خود را بر ثنويت كاذب مورد نظر پرينگ معطوف كرده است. براي مواجهه با مساله ثنويت كاذب دو رويكرد پراگماتيك و پارادايميك مورد بررسي قرار گرفته اند و مولف اين نوشتار ضمن اتخاذ موضع پارادايميك، نظريه رئاليسم استعلايي را بعنوان بديلي مناسب براي حمايت از پژوهش علمي در قلمرو آموزش و پرورش معرفي نموده است. چنين اقدامي با اين استدلال همراه شده است كه روش علمي پژوهش در علوم تربيتي بايد بر يك نظريه فلسفي مبتني باشد. اين نظريه فلسفي (رئاليسم استعلايي) به امكان دستيابي به شناخت مطلق پديدارهاي تربيتي متعهد نيست و مي تواند به عنوان شالوده نظري روش علمي در علوم تربيتي مورد مداقه قرار گيرد. بدين ترتيب با استناد به مباحث مطروحه، مفاهيم ساختار و فاعليت و نيز با نظر به موضع رئاليسم استعلايي، رويكرد پاراكميت گرايي، به منزله راهي براي حل مساله ثنويت كاذب پيشنهاد شده است. |
| كليد واژه: |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
