مقالات مطالعات برنامه درسی

هدف اين پژوهش، شناسايي و اولويت بندي عوامل موثر بر توسعه پژوهش در تربيت بدني آموزش و پرورش جمهوري اسلامي ايران است. جامعه اين تحقيق را همه كارشناسان ارشد تربيت بدني شاغل و استخدام رسمي وزارت آموزش و پرورش جمهوري اسلامي ايران كه طبق آمار سال تحصيلي 1386 تعداد آنها 546 نفر است، تشكيل مي دهد. از اين تعداد، 350 نفر 64) درصد) به عنوان نمونه آماري پژوهش انتخاب شدند. تحقيق حاضر از نوع توصيفي است و اطلاعات آن به صورت ميداني جمع آوري شده است. براي جمع آوري اطلاعات لازم، از مطالعات كتابخانه اي و پرسشنامه بهره گرفتيم. اطلاعات اوليه براي تهيه ساختار پرسش نامه، به روش دلفي جمع آوري شد و سپس سوال هاي آن مورد تحليل عوامل (از نوع مولفه هاي اصلي) و آزمون هاي مربوطه قرار گرفت.
پژوهش حاضر براي تعيين پايايي پرسشنامه از روش آلفاي كرونباخ استفاده كرد كه حاصل آن براي كل پرسشنامه 0.88 به دست آمد. براي تجزيه و تحليل داده ها از تحليل عاملي و روش هاي آمار توصيفي مانند محاسبه فراواني، درصد،‌ ميانگين و انحراف معيار استفاده كرديم. يافته هاي مهم اين تحقيق نشان داد: از ميان عوامل سازماني و اداري، عامل «وجود قوانين و مقررات جامع براي حمايت اصولي و مستمر از پژوهش هاي انجام شده»، و از ميان عوامل امكاناتي و مالي عامل «افزايش ميزان حق التحقيق متناسب با حق التدريس در آموزش و پرورش» و از ميان عوامل حرف هاي و تخصصي، عامل «آشنايي پژوهشگران تربيت بدني آموزش و پرورش با چگونگي استفاده از امكانات پژوهشي، اطلاع رساني و آزمايشگاهي» و بالاخره از ميان عوامل فردي و اجتماعي، عامل «تربيت پژوهشگران ماهر تربيت بدني در دانشگاه هاي كشور»، موثرترين عوامل توسعه فعاليت هاي پژوهشي در تربيت بدني آموزش و پرورش به شمار مي آيند.

 نسخه قابل چاپ