مقالات مطالعات برنامه درسی

در اين مقاله بر مبناي نظريه زباني «نقش گرايي نظام مند» هليدي، به معرفي نقش تجربي زبان و اهميت معرفي اين فرانقش زباني به كودكان دبستاني از دو ديدگاه پرداخته مي شود:
1- لزوم معرفي همه فرآيندهاي اين فرانقش در جهت تكامل نظام يادگيري زبان؛
2- معرفي فرآيندهاي اين فرانقش با توجه با ساختار رشد شناختي كودك در هر مرحله از رشد.
پژوهش حاضر متون كتاب «بخوانيم» از اول تا پنجم دبستان، كه اولين و رسمي ترين منبع زبان آموزي به كودكان است،‌ را براي تحليل آماري و معنايي، ‌مورد بررسي قرار مي دهد. براي انتخاب نمونه ها از روش نمونه گيري طبقه اي با تخصيص متناسب و نمونه گيري سيتماتيك در داخل هر طبقه استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان داد: در متون مورد بررسي تمامي فرآيندهاي تجربي زبان به كودك معرفي نشده اند و مولفان هنگام تدوين كتاب هاي «بخوانيم» مقطع دبستان، به نقش تجربي زبان كه مرحله نهايي تكامل فرآيند زبان آموزي كودك به شمار مي آيد، توجه ويژه نداشته اند؛ همچنين فرآيندهاي زباني به عنوان ابزاري براي زباني كردن تجربه هاي آدمي و برقراري ارتباط، به شيوه هاي هدفمند به كودك معرفي نشده اند.

 نسخه قابل چاپ