مقالات مطالعات برنامه درسی

هدف پژوهش حاضر تبيين مدلي علي ميان برخي صفات موثر در خلاقيت كودكان 3 تا 6 ساله ايراني و برخي ويژگي هاي سامانه معماري است. با به كارگيري ايده هاي حاصل از مدل تحقيق، مي توان فضاهاي ويژه كودكان مانند مهد كودك ها را به گونه اي طراحي كرد كه انگيزش كودك ارتقا يافته، قدرت تخيل و كنجكاوي او افزايش يابد و به پرورش خلاقيت كودك منجر شود. تحليل داده ها بر اساس آمار توصيفي - استنباطي است. مطالعه عوامل شناختي كودكان با آزمون نگرش سنجي مربيان كودك صورت گرفته است.
روش نمونه گيري، خوشه اي تصادفي و حجم نمونه 219 نفر است. به دليل فقدان پرسشنامه استاندارد در موضوع تحقيق، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. پس از بررسي پايايي و روايي ابزار تحقيق، داده ها به روش آماري- توصيفي تحليل و عوامل تاثيرگذار به روش تحليل عاملي استخراج و بر اساس تحليل ها، مدلي خطي طرح ريزي گرديد. سپس رابطه و ميزان تاثير عوامل بر يكديگر به روش تحليل مسير، به دست آمد و مدل اصلاح شد.
يافته هاي پژوهش نشان مي دهند «تحريك كنندگي محيط طبيعي» بر سه عامل «كنجكاوي»، «بازي- مشاركت» و «خيال پردازي» تاثيري مثبت و معنادار دارد. تاثير«انعطاف پذيري عملكردها» در فضاي مهد كودك بر «كنجكاوي» و «خيال پردازي» كودكان مثبت و معنادار است. نتايج تحقيق بر اساس مدل، شامل ايده هاي معمارانه اي براي طراحي فضاي مهد كودك ها در جهت ارتقا انگيزش و خلاقيت كودكان است؛ از جمله: تغييرپذيري فضا و اجزاي آن، تداخل فضاهاي باز و بسته، تغييرپذيري، تنوع پذيري و بازسازي عناصر محرك طبيعي مانند نور، آب و گياهان.

 نسخه قابل چاپ