مقالات مطالعات برنامه درسی

ميزان موفقيت سازمان ها در رسيدن به اهدافشان ارتباط مستقيم با عملکرد کارکنانشان دارد، از اين رو جايگاه کارکنان و عملکردشان براي سازمان مهم است و در همين راستا ارزش يابي عيني آن ها نيز اعتبار زيادي دارد. براي گريز از ارزش يابي ذهني ضروري است در کنار توجه به معيارهاي کاري، اخلاقي و ارزش يابي، عوامل موثر بر عملکرد نيز مطالعه شوند. در اين تحقيق که از پنج مهارت معرفي شده در تحقيقات پيشين استفاده شد، مهارت چنين تعريف شد: «ظرفيت آموخته شده که باعث مي شود يک کار در کوتاه ترين زمان و با صرف کم ترين انرژي انجام داده شود. به نظر خبرگان مهارت ها به عنوان عوامل مياني موثر بر عملکرد قابل طرح هستند.» اين مهارت ها عبارت اند از: سازماندهي، رهبري، برقراري ارتباطات گروهي، استفاده از روابط انساني و ارزش يابي.
در اين پژوهش، عوامل موثر بر عملکرد به صورت 15 عامل منشعب از پنج مهارت شناسايي و درخت تصميم گيري به شکل سلسله مراتبي تشکيل شد. ابتدا به وسيله تجزيه و تحليل سلسله مراتبي گروهي GAHP))،15  عامل الويت بندي شدند. سپس با فن تصميم گيري گروهي تخصيص خطي، که به روش بردا معروف است، ترتيب الويت پنج مهارت از نظر تاثير بر عملکرد مشخص شد و با روش تجزيه و تحليل سلسله مراتبي گروهي وزن نهايي يا ضريب تاثير هر کدام تعيين گرديد. نتيجه اين بود که مهارت رهبري مهم ترين بعد موثر بر عملکرد است.

 نسخه قابل چاپ