مقالات مطالعات برنامه درسی

اين پژوهش به منظور ارائه الگويي ساختاري از اثر سبک رهبري تحولي مديران بر پيشرفت تحصيلي دانش آموزان با ميانجي گري عدالت رويه اي، اعتماد به مدير، رضايت شغلي دروني، تعهد سازماني و رفتار شهروندي سازماني معلمان اجرا شد. بدين منظور، از مدارس ابتدايي پسرانه دولتي در 10 منطقه شهر تهران، نمونه اي متشکل از 449 معلم پايه پنجم و 166 مدير انتخاب شد. مديران به پرسشنامه رفتار شهروندي سازماني و معلمان به پرسشنامه هاي ديگر پاسخ دادند. پيشرفت تحصيلي دانش آموزان بر اساس معدل کتبي دروس رياضي و علوم آن ها در امتحانات نهايي اندازه گيري شد. تحليل عاملي تاييدي الگوي اندازه گيري متغيرهاي نهفته را تاييد کرد. سپس اثر سبک رهبري تحولي و متغيرهاي ميانجي گر بر پيشرفت تحصيلي، در قالب الگوي مفروض و پنج الگوي بديل و همچنين شاخص هاي نيکويي برازش تحليل شد. نتايج نشان داد که الگوي مفروض و سه الگوي بديل برازش خوبي با داده ها ندارند. پس از ارائه الگوي نهايي، تمام تاثيرات مستقيم و غيرمستقيم و کل بر آن معنادار بود. اين الگو برازش خوبي با داده ها نشان داد و 0.32 از واريانس پيشرفت تحصيلي را تبيين کرد. در مجموع، نتايج پژوهش اثر غيرمستقيم و معنادار سبک رهبري تحولي را بر پيشرفت تحصيلي و نيز اهميت توجه به نقش متغيرهاي ميانجي گر را نشان مي دهد. در پايان درباره نتايج سبک رهبري تحولي، کاربرد آن براي مديران و نيز پژوهش هاي آتي بحث شده است.

 نسخه قابل چاپ