مقالات مطالعات برنامه درسی

هدف اين پژوهش بررسي تاثير آزمون سازي مشاركتي بر يادگيري دانش آموزان ايراني در درس زبان انگليسي و چگونگي برداشت آن ها از اين شيوه اطلاعاتي و ديدگاهشان نسبت به آن است. شركت كنندگان اين تحقيق دانش آموزان دختر سال اول دبيرستان شهر ري بودند که براي هم سطح سازي آن ها آزمون بسندگي اجرا شد. از ميان90  دانش آموز، 60 دانش آموز هم سطح انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و شاهد قرار داده شدند. هر دو گروه در طول دوره آموزش يكساني ديدند، با اين تفاوت که دانش آموزان گروه آزمايش به صورت همياري آزمون سازي نيمي از سوال هاي امتحاني خود را طرح کردند. براي مقايسه دو گروه و اطمينان از پايايي و روايي محتواي آزمون، قبل از اجراي آزمون معلم ساخته، اين آزمون براي گروه ديگري که هم سطح دو گروه آزمايش و شاهد بود اجرا شد. پس از اطمينان يافتن از مناسب بودن سوال ها، آزمون معلم ساخته براي دو گروه آزمايش و شاهد اجرا و نتايج بررسي شد. يافته ها نشان دادند كه از نظر آماري ميان دانش دستور زبان (گرامري) دانش آموزان دو گروه تفاوت معناداري وجود دارد. ديدگاه دانش آموزان گروه آزمايش درباره آزمون سازي مشاركتي، دو هفته بعد از اجراي آزمون، با استفاده از پرسشنامه معتبري كه محقق تهيه کرده بود بررسي شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از مجذور كاي تجزيه و تحليل شد. نتايج واكنش مثبت دانش آموزان گروه آزمايش را به شيوه آزمون سازي مشاركتي نشان داد. براي آشنايي بيشتر با آراي دانش آموزان گروه آزمايش درباره مشاركت آن ها در طرح سوال هاي امتحاني خود، با 12 دانش آموز مصاحبه شد كه نتايج حاکي از رضايتشان بود و همگي خواستند که اين شيوه در مقاطع بالاتر نيز اجرا شود. ذکر اين نکته لازم است که اين مقاله برگرفته از طرح پژوهشي اي است که در سال 1386 براي سازمان پژوهش و برنامه ريزي آموزشي اجرا شده است.

 نسخه قابل چاپ