مقالات مطالعات برنامه درسی

كارايي و اثربخشي آموزشكده هاي فني و حرفه اي و علمي-كاربردي در دو دهه اخير مورد ترديد قرار گرفته است. از آنجا كه ميزان كارايي و اثربخشي دوره هاي كارداني با ميزان جذب فارغ التحصيلان به بازار كار، ايجاد اشتغال و كيفيت ارائه خدمت در محيط كار همبستگي دارد، كاركردهاي دوره كارداني اساسا بايد معطوف به بازار كار باشد. از طرفي چون جهت گيري و نگرش جامعه ما معطوف به تحصيل در دوره هاي بالاتر آموزش عالي است، بحث اشتغال فارغ التحصيلان اين مقطع تحصيلي و مهارت هايي كه منجر به چنين اشتغالي مي گردد مورد بي مهري قرار گرفته است. در طي چند دهه گذشته سياستمداران و برنامه ريزان آموزشي ساز و كارهاي جديدي را براي بالا بردن كارايي و اثربخشي آموزش هاي دوره كارداني طراحي و به اجرا در آورده اند، اما به نظر مي رسد اين تلاش ها چندان تاثيرگذار نبوده است.
در اين مقاله سعي شده با ارائه پيشنهاد ايجاد آموزشكده هاي كارآفرين -از طريق رويكردي تلفيقي- زمينه لازم براي ادامه تحصيل فارغ التحصيلان دوره هاي كارداني، همزمان با اشتغال مولد، فراهم شود. به نظر مي رسد ايجاد زمينه هاي خلاقيت، نوآوري و كارآفريني و توسعه مهارت هاي منجر به اشتغال نه تنها نافي كاركردهاي دوره كارداني براي ورود به سطوح بالاتر آموزش عالي نيست، بلكه مي تواند منجر به ايجاد قابليت ها و توان هاي بيشتري براي ورود به آموزش هاي عالي در سطح بالاتر گردد. در اين مقاله ابعاد جديدي از آموزشكده كارآفرين مطرح و مورد بحث و بررسي قرار گرفته است.

 نسخه قابل چاپ