مقالات مطالعات برنامه درسی

هدف مطالعه حاضر مقايسه اثربخشي راهبرد تدريس مبتني بر هوش چندگانه و اثربخشي، روش متداول، بر پيشرفت تحصيلي و نگرش به يادگيري درس علوم دانش آموزان پايه پنجم ابتدايي در سال تحصيلي 88/89 بوده است. جمعا 53 دانش آموز دختر در دو کلاس مختلف در پايه پنجم ابتدايي در اين پژوهش مشارکت داشتند که از طريق روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شدند و از اين تعداد 28 نفر در گروه آزمايش و 25 نفر در گروه کنترل بودند. افراد گروه آزمايش از طريق راهبرد تدريس مبتني بر هوش چندگانه آموزش ديدند و افراد گروه کنترل از طريق روش تدريس متداول يا روش سنتي. مدت اين دوره هشت هفته بود. براي مشخص کردن اثربخشي راهبرد تدرس مبتني بر هوش چندگانه در مقايسه با روش متداول، از يک آزمون معلم ساخته پيشرفت تحصيلي شامل 30 سوال استفاده شد. همچنين مقياس 21 سوالي نگرش به يادگيري درس علوم (اکپينر و همکاران،  (2009به منظور سنجش نگرش به يادگيري علوم مورد استفاده قرار گرفت. جهت تحليل داده هاي آماري از تحليل کوواريانس يک متغيري (ANCOVA) و تحليل کوواريانس چند متغيري (MANCOVA) استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد که دانش آموزاني که از طريق راهبرد تدريس مبتني بر هوش چندگانه آموزش ديده اند، پيشرفت تحصيلي بالاتري در کليه سطوح شناختي، نسبت به دانش آموزاني که به روش تدريس متداول آموزش ديده اند، داشته اند. همچنين نتايج تحقيق نشان مي داد که نگرش دانش آموزان گروه آزمايش نسبت به يادگيري درس علوم بعد از عمل آزمايش بهبود يافته است.

 نسخه قابل چاپ