مقالات مطالعات برنامه درسی

هدف از اين پژوهش، ارايه الگوي مفهومي برنامه ريزي درسي مبتني بر فناوري اطلاعات و ارتباطات است. در اين پژوهش، با مطالعه مباني نظري در سه مبحث مدل هاي برنامه ريزي درسي، فناوري ارتباطي و سيستم هاي اطلاعاتي، و هم چنين بررسي پيشينه، مولفه ها و عناصر الگوي استخراج و بر مبناي آن ها، الگوي پيشنهادي اوليه طراحي و ابزار سنجش آن نيز تدوين شد. اعتباريابي ابزار مذكور با استفاده از تحليل عاملي و هم چنين مصاحبه با متخصصين صورت گرفته و سپس الگوي نهايي تدوين شده است. مولفه هاي الگو شامل اهداف، مباني نظري، تناسب با شرايط محيط خارجي، ارزش يابي و بازخورد و جايگاه فناوري اطلاعات و ارتباطات است. الگوي مذكور به شيوه سيستمي طراحي شده است و شامل عناصر درونداد، فرآيند، برونداد، محيط و ارزش يابي و بازخورد مي شود. دو عامل اصلي تشكيل دهنده فرآيند الگو، سيستم هاي اطلاعاتي و ارتباطي و زير ساخت هاي ICT هستند. براي سنجش الگو، نمونه اي شامل 57 نفر از استادان رشته «برنامه ريزي درسي» دانشگاه هاي تهران و كارشناسان «سازمان پژوهش و برنامه ريزي آموزشي»، به نسبت به دو گروه به شيوه تصادفي انتخاب شد. نتايج پژوهش بيانگر آن است كه مولفه هاي اول، دوم، چهارم و پنجم با نظام برنامه ريزي درسي كشور متناسب و مولفه هاي سوم و ششم نسبتا متناسب بود و كل الگو نيز متناسب تشخيص داده شد. هم چنين، با تشكيل جدول ماتريس هم بستگي مشخص شد كه اكثر مولفه هاي الگو با هم بستگي متوسط و بالا دارند. مقايسه ديدگاه دو گروه استادان و كارشناسان مذكور نيز بيانگر آن است كه بين ديدگاه هاي آن ها در ارتباط با مولفه ها و هم چنين با كل الگو، تفاوت معني داري وجود ندارد.

 نسخه قابل چاپ