بانک مقالات مهدویت

علم کلام، دانش و مهارتي دين پژوهي است که با کمک متون اسلامي به استخراج و تنظيم و تبيين معارف و مفاهيم اعتقادي مي پردازد، آن ها را بر اساس روش ها و رويکردهاي مختلف درون و برون ديني، اثبات و توجيه مى کند و به اعتراض ها و شبهات مخالفان اعتقادي پاسخ مى دهد. امامت و امامت پژوهي در علم کلام جايگاه ويژه اي دارد. بحث پيرامون مساله امامت از قرن هاي نخست اسلام مطرح بوده و علماي شيعي و سني در آن باره هم نظر نبوده اند. علماي شيعه براي دفاع از اين اعتقاد مهم در همان قرن هاي اوليه، کتاب هايي نوشته اند، همچنان که مخالفان نيز آثاري در رد امامت تاليف کرده اند. علاوه بر وجود جريان هاي خوارج، سني گرايي، وهابي گرايي و کسروي گرايي که با طرح شبهات و اشکالاتي ضرورت تحقيق پيرامون دکترين امامت را تقويت مي کند، جايگاه امامت در قرآن و روايات نيز ضرورت پرداختن به آن را روشن مي سازد. از نصوص ديني برمي آيد که امامت از اصول بنيادين اسلام است.
گستره مباحث امامت در دو ساحت امامت عامه و خاصه به سه عرصه تبييني، اثباتي و دفاعي محدود مي شود. مباحث دفاعي امامت نيز در چهار دسته شبهات مطرح مي گردد. جايگاه معرفتي امامت، از بحث هاي امامت شناسي به شمار مي آيد. آيا امامت، از اصول دين يا فروع دين و از مباحث کلامي يا فقهي است؟ متفکران اسلامي سه ديدگاه را مطرح کرده اند.

 نسخه قابل چاپ