بانک مقالات مهدویت

نظريه پردازان انقلاب و سياست گذاران معاصر، مي کوشند تحولات انقلابي غيرمنتظره را درک کنند. آموزه مهدويت و ماهيت انقلاب مهدوي در فرهنگ شيعه براي بسياري از آنها، بسيار پيچيده و اسرارآميز مي نمايد. مقاله حاضر، کوششي است در عرضه مفهومي نظري درباره انقلاب، بررسي صحت کاربرد اين واژه درباره خروج امام مهدي، تبيين عوامل و پارادايم هاي وقوع هر انقلاب با تکيه بر ارکان سه گانه انقلاب (مردم، رهبري، ايدئولوژي) و تطبيق آنها با انقلاب مهدوي. در اين زمينه، تلاش مي شود که مدل هاي نظريه هاي انقلاب در مورد انقلاب هاي بزرگ معاصر، با انقلاب قائم منتظر آزموده و ميزان انطباق يا عدم انطباق آن با اين مدل ها نشان داده شود. نگارنده اذعان مي کند که انقلاب مهدوي به عنوان «آخرين انقلاب» و «انقلابي آخر»، ماهيتي خاص دارد و در قالب مدل هاي نظريه پردازي معاصر، به آساني تحليل نمي شود، اما با استناد به ضرورت شناسايي و شناساندن انقلاب مهدوي در قالب مفاهيم متداول فلسفه سياسي امروز، مقصود اين دفتر آن است که نشان دهد اين انقلاب بزرگ جهاني، همانند ديگر انقلاب هاي اجتماعي، برآيند و مبتني بر قدرت تبييني عوامل نارضايتي گسترده مردمي و رهبري کاريزمايي امام معصوم است و به پشتوانه ايدئولوژي ساختارشکن شيعي محقق و پيروز خواهد شد.

 نسخه قابل چاپ