بانک مقالات مهدویت

احاديثي در مجامع روايي شيعه وجود دارد که هر قيامي قبل از انقلاب جهاني حضرت مهدي را باطل و محکوم به شکست دانسته و رهبر آن را طاغوت و منحرف معرفي کرده و از پيروان ائمه خواسته که با آن قيام ها همراهي نکنند و در خانه هاي خود بنشينند تا نشانه هاي ظهور مانند خروج سفياني نمايان شود.
برخي با توجه به ظاهر اين روايات و بدون بررسي و تحليل آنها، زمينه سازي را نفي کرده اند و معتقد شده اند که در عصر غيبت نبايد عليه ظلم و طاغوت قيام کرد و بايد درون خانه منتظر نشست تا هنگامي که خداوند متعال ظهور را محقق بدارد.
اين نوشتار پاسخي به اين نظريه است و با بررسي دلالي، محتواي اين روايات روشن مي کند که اين روايات ناظر به قيام هايي است که رهبر آن به جاي دعوت به معصوم، قيام کنندگان را به خود دعوت مي کند. به عبارت روشن تر رهبران آنها به جاي دعوت به حاکميت اهل بيت خود را مطرح مي کنند و ديگران را به انانيت و نفسانيت خود فرا مي خوانند.
هم چنين منظور نفي قيام کساني است که خود را مهدي موعود معرفي مي کنند، مانند مهدي عباسي. اين گونه روايات شيعيان را از بيعت با اين گونه قيام ها بر حذر داشته اند و فرموده اند: هرگاه نشانه هايي هم چون قيام سفياني واقع شد، اهل انقلاب باشيد و قبل از هرگونه قيام و نهضتي بايد شرايط و مقدمات قيام فراهم باشد.

 نسخه قابل چاپ