بانک مقالات مهدویت

اكثر مفسران فريقين تحقق اراده حق تعالي را در امر سيطره دين (توبه: 32 و 33؛ صف: 8 و 9) به عصر ظهور امام مهدي و نزول حضرت عيسي مربوط مي دانند. آنان اين قول را يا به نحو احتمال موجه آورده اند، بدون آن كه آن را انكار يا حتي در آن ترديد كنند يا به نحو تعيين، سيطره دين حق را تنها به عصر ظهور اختصاص داده اند.
روايات فريقين نيز به شكل تنزيل (به معناي مفهوم تفسيري آيه) يا تاويل (به معناي تحقق عيني مفاد آيات در زمان پس از تنزيل) هم سو با مفاد آيات و قدر متيقن ديدگاه فريقين، بر تحقق اين اراده در عصر ظهور دلالت دارد. فريقين در مقام بررسي و ارزيابي مفاد روايات نيز آنها را مورد انكار يا حتي ترديد قرار نداده اند.
اين مقاله با ارزيابي و نقد ديدگاه قرآن پژوهان هر دو فرقه به اين نتيجه مي رسد كه مفاد اين آيات تنها به عصر ظهور امام مهدي اختصاص دارد و اقوال ديگر با مناقشه هاي متعدد رو به روست.

 نسخه قابل چاپ