بانک مقالات زنان

تحقيق حاضر در صدد پاسخ گويي به سوالات است که در رابطه با خشونت خانگي عليه زنان در شهر اروميه شکل گرفته است. جمعيت مورد مطالعه ي اين تحقيق شامل تمامي زناني است که در فاصله ي زماني فروردين 1380 تا پايان اسفند 1380 به دليل خشونت به کلانتري هاي شماره ي يازده و هفده شهر اروميه (که بالاترين ميزان ارجاع را داشته) مراجعه نموده و تشکيل پرونده داده اند. متغيرهاي مورد بررسي در اين مطالعه که از اطلاعات ثبت شده در پرونده ها به دست آمده شامل سن، شغل، ميزان سواد، محل سکونت، نوع خشونت، نتيجه ي خشونت، عاملين خشونت، و علت خشونت مي باشد. يافته هاي اين تحقيق نشان مي دهد که زنان بين سنين 17 تا 32 بيشترين خشونت را تجربه مي کنند (56 درصد) و 60 درصد زناني که مورد خشونت مردان خود قرار مي گيرند، داراي تحصيلات ابتدايي و 25 درصد آنان بي سواد مي باشند. نتايج حاکي از آن است که بيشترين ميزان خشونت از نوع جسمي و فيزيکي است (50 درصد)، و سپس خشونت رواني و مالي به ترتيب 7/25 و 2/23 درصد را نشان مي دهد. درصد بالاي علت خشونت به اعتياد مربوط مي شود و در رتبه ي بعدي، علت خشونت به مسائل مالي - ارثي بر مي گردد.

 نسخه قابل چاپ