پاسخ به:بانک مقالات زنان
جمعه 22 اردیبهشت 1391 7:45 PM
2 : مطالعات زنان زمستان 1382; 1(3):29-58. |
بررسي رابطه ي همدلي مادران و دختران دانش آموز دبيرستاني واختلالات رفتاري دختران شهر تهران |
درويزه زهرا* |
* دانشکده ي علوم تربيتي و روان شناسي، دانشگاه الزهرا |
موضوع تحقيق حاضر، بررسي رابطه ي همدلي مادران و دختران و رابطه ي آن با اختلالات رفتاري دختران نوجوان در استان تهران است. زمينه ي نظري در اين پژوهش، نظريه ي جان بالبي روان کاو انگليسي است. او نخستين محققي است که موضوع رابطه ي عاطفي مادران و فرزندان را با اين ديدگاه مطرح نمود که کيفيت ارتباط اوليه ي مراقبين (معمولاً مادر)، اثرات دائمي بر ارتباطات، سازگاري و رشد عاطفي در طول زندگي دارد. نمونه ي تحقيق حاضر، 441 دانش آموز از نواحي آموزشي شهر تهران است که از طريق نمونه گيري تصادفي خوشه ئي، 323 دانش آموز از دبيرستان هاي دولتي و 118 دانش آموز از دبيرستان هاي غير انتفاعي انتخاب شدند. دو پرسش نامه در اين بررسي استفاده شده است: پرسش نامه ي اول، يک پرسش نامه ي محقق ساخته با سه مقياس تجسم ديدگاه رفتار همدلانه و آشفتگي هاي عاطفي براي سنجش همدلي مادران و دختران، و پرسشنامه دوم، پرسش نامه ي اختلالات رفتاري کانرز مي باشد. آزمون فرضيه هاي تحقيق با نرم افزار SPSS و روش هاي آماري هم بستگي و t مستقل، نشان داد بين همدلي مادران و دختران رابطه وجود دارد. هم چنين همدلي مادران و دختران با اختلالات رفتاري دختران رابطه دارد. بين همدلي مادران و دختران و اختلالات رفتاري دختران در شمال و جنوب شهر تهران به جز اختلال يادگيري تفاوت معنادار ديده نشد. هم چنين بين همدلي مادران و دختران در مدارس دولتي و غيرانتفاعي تفاوت معنادار ديده نشد. نتايج، نشان گر تفاوت معنادار اختلالات رفتاري دانش آموزان دختر مدارس دولتي و غير انتفاعي است. |
كليد واژه: همدلي؛ اختلالات رفتاري؛ مادران؛ دختران دانش آموز دبيرستاني |
نسخه قابل چاپ |