بانک مقالات زنان

تک همسري (در مقابل چند همسرگزيني)، به عنوان طبيعي ترين شکل نهاد اجتماعي - حقوقي ازدواج، که تاريخي هم پاي تاريخ آغازين حيات بشري دارد، از دو منظر قابل مطالعه است؛ منظر جامعه شناسي، به اين دليل که چند همسرگزيني، به عنوان يک پديده اجتماعي ناشي از زمينه ها، آيين ها، و سنت هاي شکل گرفته در طول زمان، امري است تاريخي و نه ديني؛ و منظر حقوقي، به دليل آن که در حقوق اسلام و به پيروي از آن در حقوق ايران، اصل، تک همسري است، اما برخي واقعيت هاي اجتماعي، اسلام را با چند همسري، به عنوان يک ضرورت و استثنا، پيوند مي دهد. مطالعه و بررسي انگيزه هاي تک همسرگريزي و پي آمدهاي آن در قلمروي جامعه شناختي از يک سو، و بررسي اصل تک همسري در حقوق اسلام و قوانين موضوعه ايران در قلمروي حقوقي از سوي ديگر، به روشني، متقن بودن اصل تک همسري و استثنا بودن چند همسرگزيني را ثابت مي کند.

 نسخه قابل چاپ