بانک مقالات زنان

پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير دشواري کار زنان شاغل و هم کاري همسران آن ها در امور منزل، بر رضايت از روابط زناشويي در وهله اول، و سپس بر اختلالات رفتاري فرزندان انجام گرفته است. 150 مادر شاغل، داراي فرزند در مهد کودک هاي شهر شيراز، به عنوان نمونه پژوهش، چهار پرسش نامه اختلالات رفتاري کودکان، دشواري کار، هم کاري همسر، و رضايت از روابط زناشويي را تکميل کردند و نتايج نشان گر آن بود که دشواري کار زنان شاغل، پيش بيني کننده رضايت از روابط زناشويي نيست، اما هم کاري مردان در امور خانه، به طور مثبت پيش بيني کننده رضايت از روابط زناشويي است؛ هم چنين، در حالي که دشواري کار، تنها مي تواند پرخاش گري کودکان را به طور مثبت پيش بيني کند، بر اساس رضايت از روابط زناشويي مي توان پرخاش گري، گوشه گيري، و اضطراب کودکان را به طور منفي پيش بيني کرد. با توجه به يافته هاي اين پژوهش و پژوهش هاي پيشين، پيشنهادهايي براي بررسي بيش تر اين موضوع مطرح شده است.

 نسخه قابل چاپ