بانک مقالات زنان

پژوهش پيش رو، که پيوند بين آشفتگي هاي زناشويي مادران و فرزندان همسر دار آن ها را مورد بررسي قرار مي دهد، از نوع علي ­ مقايسه يي است و جامعه آماريآن را زنان مراجعه کننده به فرهنگ سراهاي شهر تهران (جهت شرکت در کلاس هاي آموزشي) تشکيل مي دهند. روش نمونه گيري از نوع نمونه گيري در دسترس و حجم نمونه شامل 120 زن همسردار و شوهران آن ها، به همراه مادران هر يک از زوج ها است، که در مجموع 480 نفر (240 زن و شوهر و 240 مادرزن و مادر شوهر) را تشکيل مي دهند. داده ها، پس از جمع آوري به وسيله پرسش نامه آشفتگي (نارضايتي) زناشويي اشنايدر، با استفاده از ضريب هم بستگي و برازش چند متغيره مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفتند. ضريب هم بستگي مشاهده شده بين آشفتگي زناشويي مادران و فرزندان همسردار آن ها معنادا، و نشان دهنده رابطه ميان آشفتگي زناشويي مادران با فرزندان همسردارشان بود و نتايج آزمون تفاوت دو ضريب هم بستگي نيز نشان داد بين فرزندان پسر و دختر در زمينه انتقال آشفتگي زناشويي مادر تفاوت وجود دارد. نتايج برازش چند متغيره نشان داد خرده مقياس هاي پرخاش گري، ارتباط عاطفي، جهت گيري نقش، زمان با هم بودن، تاريخچه مشکلات خانواده، حل مساله، رابطه جنسي، و تربيت فرزند، از عوامل پيش بيني کننده آشفتگي زناشويي مرد است و خرده مقياس هاي رابطه جنسي، تربيت فرزند، ارتباط عاطفي، تاريخچه مشکلات خانواده، جهت گيري نقش، آشفتگي کلي، پرخاش گري، حل مساله، و زمان با هم بودن، پيش بيني کننده آشفتگي زناشويي زن است.

 نسخه قابل چاپ