بانک مقالات زنان

يکي از مهم ترين مسايل کارآفريني، رابطه ميان جنسيت و کارآفريني است. با اين وجود که زنان، نيمي از جمعيت فعال کشور را تشکيل مي دهند و مي توانند سهمي مهم از کارآفرينان را به خود اختصاص دهند، نتايج پژوهش ها خلاف اين را نشان مي دهد. پژوهش پيش رو، تلاشي است براي پاسخ دادن به اين پرسش که آيا متغير جنسيت بر ويژگي هاي شخصيتي کارآفرينانه و به دنبال آن، کارآفرين شدن افراد تاثير دارد، يا عواملي ديگر مانند عوامل محيطي باعث فزوني گرفتن شمار کارآفرينان مرد نسبت به کارآفرينان زن شده است؟
در اين پژوهش، با استفاده از پرسش نامه استاندارد شده در کشور و به منظور گردآوري داده هاي مربوط به ويژگي هاي شخصيتي کارآفرينانه،داده هاي مربوط به ويژگي هاي شخصيتي کارآفرينانه 400 نفر از دانش جويان دختر و پسر دانشگاه سمنان مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفته است. اين ويژگي ها، ريسک پذيري متعادل، کانون کنترل دروني، توفيق طلبي، سلاست فکري، عمل گرايي، تحمل ابهام، روياپردازي، و چالش طلبي را در بر مي گيرد.
تجزيه و تحليل داده ها، با استفاده از آمار توصيفي، نشان داد، در مجموع، ميان بيش تر ويژگي هاي شخصيتي کارآفرينانه دانشجويان دختر و پسر دانشگاه سمنان تفاوتي وجود ندارد، ولي داده هاي اختصاصي مربوط به هر ويژگي، نشان گر تفاوتي اندک در دو ويژگي توفيق طلبي و تحمل ابهام، ميان دانشجويان دختر و پسر اين دانشگاه بود، هم چنين، آزمون آماري U من ­ ويتني نشان داد ميان ويژگي هاي شخصيتي کارآفرينانه دانشجويان دختر و پسر دانشگاه سمنان تفاوتي معنادار ديده نمي شود و تنها در دو ويژگي عمل گرايي و روياپردازي، تفاوت ميان دختران و پسران معنادار شده است.

 نسخه قابل چاپ