بانک مقالات زنان

هدف از پژوهش حاضر اثربخشي آموزش مهارت هاي خودنظم بخشي بر شادکامي دانش آموزان دختر اول دبيرستاني است. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري با گروه کنترل بوده و جامعه آماري شامل 137 نفر از دانش آموزان دختر پايه اول متوسطه دبيرستاني واقع در منطقه 5 تهران بود. نمونه آماري شامل 30 نفر دانش آموز بود که به صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي و تصادفي قرار گرفتند. ابزارهاي پژوهش پرسشنامه شادکامي آکسفورد و پرسشنامه راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي پينتريچ (MSLQ) بود. گروه آزمايش در شش جلسه آموزش مهارت هاي خودنظم بخشي شرکت کردند، ولي در گروه کنترل هيچ گونه مداخله اي صورت نگرفت. براي تحليل داده ها از تحليل واريانس با اندازه گيري مکرر و آزمون t مستقل استفاده شد. نتايج نشان داد که بين دو گروه (در نمره شادکامي و خودنظم بخشي) تفاوت معناداري وجود دارد (P<0.0001). بدين صورت که کاربرد آموزش مهارت هاي خودنظم بخشي، ميزان شادکامي دانش آموزان را افزايش داده و اين حالت بعد از گذشت يک ماه نيز حفظ شده است. همچنين گروه آزمايش نسبت به گروه کنترل، عملکرد بهتري در يادگيري خودنظم بخشي نشان دادند.