بانک مقالات زنان

اين مقاله با رويکردي اجتماعي در صدد پاسخگويي به اين پرسش است که «چه مناسباتي بين زبان و جنسيت وجود دارد؟» زبان، به عنوان يک ابزار رسانه اي براي شکل گيري، تثبيت و تداوم هويت و منزلت جنسيتي افراد در جامعه تلقي مي شود (ترنر-بوکر، 1996). شيوه پژوهش در اين مقاله مبتني بر روش تحليل محتوا بود که بر اساس آن، چگونگي بازنمايي هويت جنسيتي در کتاب هاي درسي زبان فارسي، زبان عربي و زبان انگليسي مدارس ايران مطالعه شد. نتايج پژوهش نشان داد که «پديده تقدم مرد» (لي و کولينز، 2008) به اشکال متعدد در اين کتاب ها وجود دارد. مطابق نتايج پژوهش، اگرچه اين برتري جنسيتي به درجات گوناگوني در اين کتاب ها مشاهده مي شود، اما الگوها و «کدهاي جنسيتي» (تايلور، 2003) کمابيش يکسان و مشابهي در اين کتاب هاي درسي زبان هاي مختلف انتقال و انعکاس يافته است که به خوبي نشان دهنده نقش به مراتب تعيين کننده تر محيط اجتماعي و فضاي فرهنگي است. به علاوه، نتايج پژوهش نشان داد که مراحل متعدد آموزش زبان نيز نقش بسيار موثري در نحوه بازنمايي الگوهاي جنسيتي ايفا مي کنند.