بانک مقالات زنان

 پژوهش حاضر به منظور بررسي اثربخشي مشاوره گروهي با رويكرد ارتباطي ستير بر عملكرد زوجين ناکارامد انجام شده است. روش انجام پژوهش از نوع نيمه آزمايشي بوده و افراد نمونه با توجه به طرح به كار رفته (طرح كنترل گروههاي نا برابر) كه از طرحهاي نيمه آزمايشي است، در گروه آزمايش و كنترل به شيوه تصادفي جايگزين شدند. نمونه اين پژوهش 12 خانواده، يعني زن و شوهر (‌6 زوج در گروه آزمايش و 6 زوج در گروه كنترل) مراجعه كننده به مركز مشاوره دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي و بخش روانپزشكي بيمارستان آيت الله طالقاني بودند. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون t استودنت براي مقايسه ميانگينها استفاده شده است. ابزار اين پژوهش مقياس سنجش عملكرد خانواده بوده است. تجزيه و تحليل داده ها نشان داد كه مشاوره گروهي با رويكرد ارتباطي ستير باعث بالا رفتن كارايي زوجين در مقوله هاي حل مشكل، ارتباط، نقشها، همراهي عاطفي،‌ آميزش عاطفي،‌ كنترل رفتار و عملكرد كلي خانواده شده است.

 نسخه قابل چاپ