بانک مقالات زنان

امنيت تردد، عامل بسيار مهم و تعيين کننده اي در استفاده از فضاهاي شهري است، اما زنان به عنوان قشري آسيب پذير در برابر نا امني به حساب مي آيند. در اين صورت بررسي ويژه الگوي تردد آنان در فضاهاي عمومي شهري و ارتقاي امنيت آنان در افزايش رونق فضاهاي شهري نقش به سزايي دارد.
فرضيه اصلي اين پژوهش، عبارت است از اين که "به نظر مي رسد بين ميزان تردد و احساس امنيت درک شده زنان در يک فضاي شهري رابطه مستقيمي وجود دارد". اين فرضيه با استفاده از مطالعات ميداني بر بخشي از منطقه مرکزي پر تردد شهر تهران (محدوده اطراف پارک شهر) و از طريق توزيع پرسشنامه و تحليل آماري آن با آزمون T و تطبيق هيستوگرام هاي پاسخ هاي مربوط به آن، مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج حاکي از تاييد رابطه مستقيم بين دو متغير ميزان تردد و احساس امنيت زنان مي باشد. به علاوه در اين پژوهش، ضمن بررسي نياز ها و ويژگي هاي خاص حرکتي زنان، با استفاده از رويکرد مشارکتي، نتايج حاصل از تحليل شاخص هاي اعمال شده در پرسش نامه ارايه شده است که شامل ارتقاي امنيت وسايل نقليه عمومي، بهبود امنيت عابران پياده، افزايش نظارت (طبيعي و مصنوعي) بر تردد عابران و ارتقاي امنيت تردد شبانه زنان مي باشد. در نهايت نيز برخي از راه کارهاي اجرايي براي تحقق موارد مذکور ارايه شده است.

 نسخه قابل چاپ