بانک مقالات زنان

بر پايه نوشتار تاريخي گرايان جديد، تاريخ، ساخته از سخن ها و گفتمان هاي جامعه است. يک متن ادبي نيز، فقط يک نوع از انواع متفاوت متن است. تمامي متن ها نشانه هايي از شگردهاي فرهنگي و گفتار اجتماعي خويش را بازمي تابانند. گزينش «تاريخ بيهقي» و «سمک عيار» به اين برهان است که اين دو متن در نظام ادبي کشور، از نظر کاوش هاي زباني، ادبي و فرهنگي نقش کليدي دارند. اين گزارش مي پندارد، زن برخاسته از توده مردم، در داستان «سمک عيار» بسيار درخشان بازتابيده است. از سويي ديگر «ابوالفضل بيهقي» در زماني نه چندان دور از فرامرزبن خداداد، تاريخي روايت گونه نگاشته، که به دربار و زندگي بزرگان زمان خويش پرداخته است. از آن جا که تاريخ، خود ساخته شده از سخن ها و گفتمان هاي جامعه است، اين گزارش مي کوشد رفتار و کردار زنان عيار را رو در رو با زن اشرافي بنگرد و تا آن جا که فضاي متن اجازه مي دهد، زن عوام در داستان سمک عيار را با بزرگان دربار در تاريخ داستان محور ابولفضل بيه قي، بسنجد و گفتمان زنانه آن روزگار را بکاود. هدف در تراز نهادن دو «زن» است و به هر دو متن تنها به عنوان آوند و ظرفي نگريسته مي شود که اين دو گونه زن را پرورانده است. از دل اين متن ها مي توان زن پويا يا ناپويا را به در کشيد و پيامدهاي باروري يا ناباروري زنان را نگريست. اين جستار به گفتمان اجتماعي اي مي پردازد که اين زنان در آن گفتمان رشد کرده، درخشيده يا سرکوب شده اند.

 نسخه قابل چاپ