بانک مقالات زنان

در اين مقاله رابطه بين ساخت قدرت در خانواده و مشاركت اجتماعي افراد در بزرگسالي در ميان نمونه اي391 نفري از افراد بالاي 25 سال ساكن تهران بر اساس روش پيمايش مورد تحليل قرار گرفته است. هدف اصلي اين مطالعه بررسي اين مساله‏ است كه چگونه افراد از طريق فرايند جامعه پذيري تبديل به افراد بزرگسالي مي شوند كه مشاركت اجتماعي آنها مي تواند به استمرار، اصلاح، تقويت و يا تغيير شكل جامعه مدني كمك كند. رويكرد نظري پژوهش رويكرد تكويني است كه بر اساس آن شكل گيري مشاركت اجتماعي و تقويت جامعه مدني متاثر از زمينه هاي تكويني افراد است، جامعه مدني توسط افرادي كه در حال شكل دادن به هويت هاي مدني خود هستند، ساخته مي شود. متغير ساخت قدرت در خانواده در قالب ساخت قدرت يك جانبه پدر محور، يك جانبه مادر محور، متقارن نسبي و متقارن همه جانبه كه نشانگر طيفي است كه در يك سوي آن استبداد و در طرف ديگر آن دموكراسي قرار دارد اندازه گيري شد. متغير وابسته در قالب يك طبقه بندي سه گانه از مشاركت يعني مشاركت با برد محدود، مشاركت با برد متوسط و مشاركت با برد گسترده مورد سنجش قرار گرفت. استنباط آماري از داده ها نشان مي دهد خانواده نقش مهمي در ايجاد روحيه مشاركت جويي در افراد دارد. هر اندازه ساخت قدرت در خانواده برابرتر و مبتني بر تصميم گيريهاي مشاركتي باشد فرزندان در بزرگسالي به سمت مشاركت هاي با برد گسترده و با شعاع عمل بيشتر مانند عضويت در احزاب، تشكل ها و ... گرايش پيدا مي كنند. بنابراين به جهت اهميت جايگاه خانواده در ايران ايجاد زمينه هاي رشد و تقويت خانواده دمكراتيك جهت ايجاد شهرونداني دمكرات و مشاركت جو بسيار ضروري و حايز اهميت است. به نظر مي رسد برنامه‏ريزي منسجم در اين زمينه نتايج ماندگارتر و نهادينه تري نسبت به اتخاذ رويكردهاي بالا به پايين (دمكراسي از بالا) در جامعه ايران داشته باشد.