بانک مقالات زنان

توانمندسازي به معناي تفويض و يا اعطاي قدرت به كسي است. در دهه هاي اخير توانمندسازي به عنوان مکانيزمي براي افزايش کيفيت زندگي کاري و شخصي زنان مطرح شده است. تحصيلات و اشتغال از ابزارهاي موثر تحقق توانمندسازي زنان است اما نمي توان نقش فرهنگ را در اين زمينه ناديده انگاشت. هنجارهاي اجتماعي مي توانند به طور مستقيم و يا غير مستقيم، ميزان توانمندسازي زنان را محدود نمايند. در اين مقاله نقش تحصيلات و اشتغال در توانمندسازي روانشناختي زنان در شهر تهران مورد كنكاش قرار گرفت. تحقيق حاضر يک تحقيق کاربردي-توصيفي است. در اين تحقيق تحصيلات رسمي و اشتغال سازماني به عنوان متغيرهاي مستقل و توانمندسازي به عنوان متغير وابسته در نظر گرفته شد. نمونه گيري به صورت تصادفي ساده و به وسيله پرسشنامه، از حدود 600 نفر از زنان شهر تهران به عمل آمد.
جهت آزمون روايي سوالات از اعتبار محتوا و اعتبار عاملي و براي سنجش اعتبار محتواي پرسشنامه از نظرات کارشناسان خبره استفاده شد. همچنين براي آزمون فرضيات، از آزمون همبستگي رتبه اي اسپيرمن و روش معادلات ساختاري استفاده شد. ضريب آلفاي کرونباخ مقياس توانمندي، 8945/0 است. نتايج اين تحقيق حاكي از آن  است كه تحصيلات و اشتغال سازماني موجب توانمندي روانشناختي زنان در شهر تهران مي شود.

 نسخه قابل چاپ