بانک مقالات زنان

كشورهاي منطقه آسيا در طول پنجاه سال گذشته سطوح و روندهاي باروري متفاوتي تجربه كرد ه اند. با وجود تنوع در سطح باروري، كاهش باروري قابل توجهي در منطقه طي سه دهه گذشته صورت گرفته است. هدف اين مقاله مطالعه سطوح و روندهاي باروري 24 كشور آسياي شرقي، جنوب شرقي و آسياي جنوب مركزي در طول سال هاي 2010-1970، مطالعه هم گرايي باروري با سطوح و روندهاي جهاني باروري، زمان بندي و شدت كاهش باروري و تغييرات سرمايه انساني زنان و نقش آن در هم گرايي باروري با كنترل اثر استفاده از وسايل مدرن پيش گيري از حاملگي است. نتايج نشان مي دهد كه بيش از 70 درصد كشورها در نيمه نخست دهه 1970 در شرايط باروري طبيعي بوده اند. در طول زمان، به تدريج از اختلاف سطح باروري كشورها با باروري جهاني كاسته شد. اين مطالعه هم چنين نشان داد كه در سال هاي 1970 و 2007 تفاوت هاي آشكاري در شاخص سرمايه انساني زنان وجود داشته است. بر اساس نتايج تحليل همبستگي، شدت همبستگي شاخص سرمايه انساني زنان و باروري در سال 2007 بيشتر از سال 1970 است. با وجود اين، در سال 2007 نوعي هم گرايي در باروري كشورهاي آسيايي به وجود آمده است. يافته ها نتايج تحقيقات پيشين مبني بر هم گرايي باروري در بسترهاي مختلف اقتصادي - اجتماعي و فرهنگي را تاييد مي کند.

 نسخه قابل چاپ