بانک مقالات زنان

در بسياري از برنامه هاي آموزشي ترويجي توجه اندکي به نيازهاي آموزشي از ديدگاه مخاطبين و کارشناسان ترويج مي گردد و درنتيجه اثربخشي فعاليت هاي ترويجي تحت شعاع قرار مي گيرد. لذا هدف از اين پ‍‍ژوهش توصيفي- پيمايشي بررسي نيازهاي آموزشي زنان روستاي قمام شهرستان سنقر با استفاده از دو مدل نيازسنجي بوريچ و کوادرانت بود. جامعه آماري اين مطالعه را زنان روستاي قمام در شهرستان سنقر و کارشناسان ترويج تشکيل دادند. با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده و بهره گيري از جدول کرجسي و مورگان تعداد 100 نفر از زنان روستايي انتخاب شدند. با توجه به محدوديت تعداد کارشناسان ترويج اقدام به سرشماري نموده و تعداد 35 نفر از آنان در اين مطالعه شرکت نمودند. اين پژوهش در دو مرحله انجام گرديد؛ نخست نيازهاي آموزشي زنان روستايي از ديدگاه خودشان با استفاده از پرسشنامه مبتني بر مدل بوريچ مشخص گرديد. نتايج اين بخش نشان داد که 12 نيازآموزشي، داراي بالاترين اولويت مي باشند که 3 اولويت اول به ترتيب شامل اقتصاد خانه داري، آموزش تغذيه کودکان و مهارت هاي طبخ غذا بود. در مرحله دوم با استفاده از مدل کوادرانت نيازها از ديدگاه زنان و کارشناسان تطبيق داده شد، نتايج نشان داد که اکثر نيازهاي آموزشي از ديد گاه زنان وکارشناسان با يکديگر تطابق دارد. به منظور اثربخشي برنامه هاي ترويجي، توجه به ديدگاه زنان روستايي و کارشناسان ترويج امري ضروري بوده و اين مساله با استفاده از مدل نيازسنجي بوريچ و کوادرانت امکان پذير است.

 نسخه قابل چاپ