مجموعه سخنراني هاي امام خميني (ره)

صحيفه نور ج 19 صفحه 12

تاريخ: 9/3/63

بيانات امام خمينى در ديدار با رئيس و نمايندگان دوره‏هاى اول و دوم مجلس شوراى اسلامى‏

كليه چيزهائى كه از آن بوى اختلاف مى‏آيد، بلا اشكال از شيطان است‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

قبلابايد از تشريف آوردن آقايان تشكر كنم و كارى كه از من بر مى‏آيد و آن دعاست براى تؤفيق شما بكنم و از خداى تبارك و تعالى خواستارم كه همه را مؤفق كند كه در خدمت اسلام باشيم. بيشتر مسائل در اين محفل‏هايى كه بوده است و در مجلس و در ساير جاها گفته شده است و بنده يك مسأله‏اى را كه در نظر دارم و لازم مى‏دانم كه به همه ملت اين مسأله را عرض كنم و درباره او احساس خطر مى‏كنم و ناراحتى دارم آن اين است كه ما در مسأله سابق كه بعضى‏هاراجع به شوراى نگهبان صحبت‏هائى كرده بودند احساس كرديم كه وظيفه هست ما مسأله را يك طورى حلش كنيم و مهم اين بود كه من از اختلافات كه داشت پيدا مى‏شد خائف بودم. مع الاسف اين نصيحتى كه من كردم كه اختلافات قطع بشود، نمى‏دانم چه دست‏هاى مرموزى در كار است كه همان را موجب اختلافات قرار دادند. در چندين روز پيش يك اعلاميه آوردند اينجا كه من ديدم (بدون امضا البته) اين اعلاميه بى‏اشكال يا از يك آدم بى عقلى صادر شده است و يا از يك آدم شيطانى يا از يك دوست نادانى يا از دشمن شيطان و او اينكه آن مطلبى را كه من راجع به شوراى محترم نگهبان نوشته بودم بالايش طبع كرده بودند و در ذيلش با يك عبارت زننده‏اى گفته بودند كه اين آقايانند كه فلان هستند و اسماء اشخاص محترم و متعهد كه بعضى از اينها را من در طول انقلاب مى‏شناسم فعاليت كردند، كتك خوردند، زجر كشيدند، حبس رفتند و با انقلاب بودند تا حالا. آن چيزى كه من را نگران مى‏كند اين است كه دنبال هر مطلبى يك شيطان هم پيدا مى‏شود كه مى‏خواهد آن را منحرف كند. شيطان، خداى تبارك و تعالى را به تعبير من تهديد كرد به اينكه من نمى‏گذارم كه بندگان تو اطاعت تو را بكنند، وقتى خودش رانده شد، گفت كه من نمى‏گذارم آنها ديگر نمى‏توانى ببينى ديگر اشخاصى را كه به تو علاقه مند باشند مگر آنهائى كه خالص‏اند. كليه چيزهائى كه در آن بوى اختلاف مى‏آيد اين بلا اشكال از شيطان است كه دشمن قسم خورده است كه ما را منحرف كند. من خوف اين را دارم كه در اين ماه مبارك رمضان كه ماه تهذيب نفس است و همه را خدا به ضيافت خودش دعوت كرده است، ما با صاحب خانه كارى بكنيم كه عنايتش از ما برگردد. گويندگان در مجالس، اهل منبر، اهل علم، خطباى جمعه، كسانى كه قبل از خطبه صحبت مى‏كنند بدانند كه مسأله‏اى كه بنده را ناراحت كرده است و

صحيفه نور ج 19 صفحه 13

مى‏كند اين است كه در اين كشور اختلاف ايجاد بشود.

آن روز من براى رفع اختلاف يك كلمه گفتم. دنبالش يك مسائلى پيش آوردند كه خودش اختلاف انگيز بود. امروز من عرض مى‏كنم كه آقايانى كه در منابر در اين ماه مبارك يا بعدش، فرق نمى‏كند، خصوصاماه مبارك كه بيشتر منبر مى‏روند و بيشتر صحبت مى‏شود بدانند كه اسلام از آنها مى‏خواهد كه با هم باشيد. فرض مى‏كنيم كه يك مقام بسيار عالى‏اى هم از شما گرفته شده است (فرض مى‏كنيم و حال اينكه نيست اينجور) اين موجب اين نمى‏شود كه شما خداى تبارك و تعالى را ناراضى كنيد از خودتان، براى اينكه من حالا در اين قصه پيروز نشدم (اگر اسم اين پيروزى باشد) رضاى خدا را در نظر داشته باشيد و خودتان را بنده خدا بدانيد كه هر طور پيش بياورد آنطور را راضى هستيد، همانطورى كه بندگان خالص خدا، اولياى معظم خدا اينطور بودند. هر چه براى سيدالشهداء (به حسب روايت) نزديك مى‏شد ظهر عاشورا و جوان‏هايش يكى يكى از بين مى‏رفتند، صورتش افروخته تر مى‏شد براى اينكه مى‏ديد رو به مقصد دارد مى‏رود. وقتى بنا شد كه همه ما مى‏خواهيم كه خدمت كنيم به اين كشور، مى‏خواهيم كه آن مسائل سابق برنگردد، مى‏خواهيم كه اسير نباشيم در دست مستشارهاى آمريكائى يا قلدرهاى روسى، ما كه بنا داريم اينطور باشيم، راهش اين است كه ما با هم باشيم يعنى همانطورى كه توده مردم، به حسب نوع اين توده مردم هستند سران مردم هم اينطور باشند.

اختلاف علما، اختلاف ملت است نه اختلاف افراد

من گاهى شايد بسيارى از اوقات خوف اين را دارم و از اين خوف هم گاهى ناراحتم كه نبادا مردم براى خاطر ما بهشت بروند و ما جهنم و آنوقت مشرف باشند آن بهشتى‏ها بر ما، ما آن خجالت را چه بكنيم. آنها براى رضاى خدا عمل كردند و مى‏كنند و شما آقايان را به كرسى وكالت نشاندند و حالا هم باز دسته ديگر را نشاندند. آنها براى خدا كار كردند. اگر ما انحراف پيدا كنيم و بالخصوص اختلاف ايجاد كنيم، به واسطه حرف‏هايمان اختلاف ايجاد كنيم، اين خوف همان معنا هست كه فردا ما در عذاب باشيم و آنها در نعمت باشند و آنها به ما بگويند ما براى خاطر شما آمديم به بهشت و شما چرا رفتيد جهنم. و اين خجالتى كه انسان در آن روز خداى نخواسته مى‏كشد از آن آتش سخت‏تر است. مجلس گمان نكند كه در يك مجلس صحبت مى‏كند، ائمه جمعه گمان نكنند كه در يك جاى محدود صحبت مى‏كنند، امروز ديگر حدود برداشته شده است، ديوارها ريخته شده است. اگر ديروز يك كسى در يك مجلسى مثلاً يا در محل اقامه جماعت و جمعه صحبت مى‏كرد، در يك جمعيت محدودى صحبت مى‏شد و تمام مى‏شد. امروز همه مى‏دانيد اينطور نيست، خصوصاً در ايران كه مجلسش منعكس مى‏شود مستقيما و راجع به خطب جمعه هم منعكس مى‏شود و من گاهى وقت‏هاچيزهائى را كه از راديوى خارج مى‏شنوم بعدش از راديوى خودمان مى‏شنوم، آنها زودتر از ما نقل مى‏كنند. در يك همچو محيطى تكليف خيلى زياد است. انحرافات اگر پيدا بشود، اين انحرافات، انحرافات محدود نيست،

صحيفه نور ج 19 صفحه 14

انحراف نامحدود است. در داخل اگر خداى نخواسته ايجاد اختلاف بشود، منتهى به اين مى‏شود بى‏شك به اينكه شكست بخوريد دشمن پشت درهاى ايران ايستاده‏اند مراقبند آنها. تمام اين هياهوها ترس ندارد. اينها چيزى نيست، آمريكا چه مى‏فرستد به كجا و چه مى‏فرستد به كجا، اينها، اينها صحبت است، آنى كه آنها نقشه اصلى اين است كه در داخل يك كارى انجام بدهند. آمريكا مى‏داند كه عرضه اين را ندارد كه در ايران وارد بشود يك كارى انجام بدهد، خودش هم مى‏داند اين را خودشان هم گفتند كه ما نمى‏خواهيم كه سربازهاى آمريكا در خليج از بين بروند، آقايان هم گفتند اين را. آنها اين مسأله را ظاهر مى‏كنند كه با هو و جنجال ما را از ميدان بيرون كنند، آنها خوفى ندارد. آنى كه خوف دارد اين است كه با اين شيطنت‏ها ايادى آنها كه باز هستند در كشور، با اين شيطنت‏هاايجاد اختلاف كنند، دو دسته كنند، يك دسته از آن ور، يك دسته از آن ور. بين علماى بلاد اختلاف ايجاد كنند دو دسته بشوند. اختلاف علما اختلاف ملت است، نه اختلاف افراد، اگر يك عالمى كه در يك شهرى نفوذ دارد مردم چشم و گوششان به آن است با يك عالم ديگرى كه آن هم نظير اوست اختلافشان ظاهر بشود، اختلاف سليقه را برسانند به اختلاف در جمعه‏ها و جماعات و در جاهاى عمومى، اين همچو نيست كه اختلاف زيد و عمرو است، اين يك اختلافى است كه هر شهر را دو قسمت مى‏كند، دو بخش مى‏كند، يك بخش از آن ور، يك بخش به اين ور و اين كم كم اضافه مى‏شود. دشمن‏هاى ما هم حوصله‏شان خيلى زياد است، حالا نقشه مى‏كشند براى پنجاه سال ديگر. اين همين طور كم كم جلو مى‏رود، اين فساد جلو مى‏رود تا يك روزى كه مهيا بشود كشور براى اينكه در داخل خودش يك انفجار حاصل بشود از ايادى آنها. ما از اين غافل نبايد باشيم.

بايد چشم و گوشمان را باز كنيم كه با دست خودمان اسلام را از بين نبريم‏

اينهائى كه اين اعلاميه مى‏دهند ديگرى را تضعيف مى‏كنند، آن يكى اعلاميه مى‏دهد به ديگرى بد مى‏گويد، تهمت مى‏زند، خيال نكنند كه اين، اگر اشخاصى كه هستند كه سالم‏اند خيال نكنند كه اين يك خدمتى است. اين يك خيانتى است به همه ملت، به اسلام. اگر از شياطين هستند بايد ملت گوشش را باز كند چشمش را باز كند و احتمال زياد هست كه از شياطين باشند. ما بايد بعد از آنكه همه با ما دشمنند خودمان دشمن نباشيم با خودمان. دشمنى خودمان موجب مى‏شود كه آنهائى كه دشمن اصلى ما هستند بر هر دو غلبه كنند و روزگار همه را سياه كنند. امروز اسلام در دنيا وضعى پيدا كرده است كه اگر چنانچه شكست خداى نخواسته بخورد تا سال‏هاى طولانى ديگر نمى‏تواند سرش را بلند كند براى اينكه قدرت‏هاى بزرگ قدرت اسلام را فهميده‏اند و مى‏دانند كه اين را بايد از بين برد. حتى آنهايى كه به اسم اسلام حكومت مى‏كنند در ممالك اسلامى، آنها هم از اسلام ايران مى‏ترسند. اسلام ايران را يك اسلام ديگرى مى‏دانند و يك طور ديگر هم هست اين. ما بايد چشم و گوشمان را باز كنيم كه خداى نخواسته با دست خودمان اسلام را از بين نبريم. با دست ملت‏مان اسلام آمد اينجا و شما را در دنيا آبرومند كرد و جورى شد كه با تخيل اينكه يك عده‏اى در لبنان تهديد كردند آمريكا را،

صحيفه نور ج 19 صفحه 15

تازه آمريكا دارد عقب مى‏نشيند. با توهم اينكه نبادا يك كسى به طور انتحارى برود چه بكند همه‏اش هم گردن ايران مى‏گذارند به خيال اينكه ايران اين كارها را مى‏كند و حال آنكه مسلمين دنيا بيدار شدند، غيرمسلمين هم بيدار شدند يعنى آنهائى كه ضعيف هستند، مستضعف بودند بيدار شدند. هر كسى در جاى خودش ديگر مى‏خواهد مقابله كند با اينها. آنها دور كاخ سفيد را يك بساطى درست كردند و هر روز هم اضافه‏اش مى‏كنند براى اينكه از اين اسلام ترسيدند و اينها مى‏خواهند اين را نابودش كنند. آنها نمى‏توانند اما به دست شما خداى نخواسته ممكن است بشود. اهل منبر متوجه باشند يك كلمه راجع به انتخابات سابق و لا حق و اينكه چه شده و چه شده كه اختلاف انگيز است بكنند پيش خداى تبارك و تعالى مسؤولند، اسلام از آنها مواخذه خواهد كرد. خطيب‏هاى در جمعه هم همين را بدانند، آنهائى كه قبل از نماز جمعه خطبه مى‏خوانند همين را بايد بدانند، علما هم كه در هر جا هستند همين معنا را بايد توجه كنند كه ما امروز احتياج داريم به اينكه به قول خداى تبارك و تعالى با تمام وجود عمل كنيم كه مى‏فرمايد با هم باشيم (واعتصموا بحبل الله ولاتفرقوا)

توجه كنيد كه ماه مبارك رمضان را به آداب روحى‏اش عمل بكنيد

ماه مبارك رمضان پيش است و يكى از نعمت‏هايى كه خدا به شما وكلا داده است اين است كه در ماه مبارك شعبان اين مجلس افتتاح پيدا كرد و در آغاز ماه رمضان شروع به كار دارد مى‏كند. و اين يكى از نعمت‏هاى بزرگ خداست كه به ما عنايت فرموده است. ماه رمضان شما را دعوت كرده خداى تبارك و تعالى به مهمانى خودش. همانطور كه مى‏بينيد مهمانى خدا صوم است مثل ميهمانى ماها نيست كه آنجور تشريفات را داشته باشد، پرهيزدادن است از آن چيزهائى كه مربوط به شهوات انسان است.

توجه بكنيد كه ماه مبارك را به آدابش عمل بكنيد يعنى آداب روحى‏اش. فقط دعا نباشد، دعا به معناى واقعى‏اش باشد. خواندن خدا و تذكر خدا به معناى واقعى، آن تذكرى كه نفوس را مطمئن مى‏كند، آن ذكرى كه بذكر الله تطمئن القلوب. ياد خدا واقعاً و حاضر ديدن خدا را در همه جا. ماه مبارك را به تذكر خدا، به ذكر خدا و به رحمت‏هاى خدا كه به شما عنايت كرده است شكرگزارى كنيد و ذكر خدا را بگوئيد، ياد خدا را بكنيد كه خدا شما را مؤفق كند به اينكه دست‏هايى كه مى‏خواهند تشتت در اين ملت ايجاد كنند، خدا آن دست‏ها را مؤفق نكند.

و از همه بالاتر اين است كه انسان خودش را اصلاح كند در ماه رمضان، ما محتاج به اصلاح هستيم، محتاج به تهذيب نفس هستيم، تا آن دم آخر ما محتاجيم. پيغمبرها هم محتاجند. انبياء بزرگ هم محتاجند منتها آنها احتياج خودشان را فهميده‏اند و دنبالش عمل كرده‏اند و ما از باب اينكه حجاب داريم نتوانستيم بفهميم و به تكاليف خودمان عمل نكرديم. اميدوارم كه انشاء الله اين ماه مبارك رمضان به همه شما مبارك باشد. و مبارك بودن به اين است كه بنابراين بگذاريد كه به تكاليف خدا عمل كنيد. در اين ماه مبارك دعا كنيد كه خداى تبارك و تعالى شما را مؤفق كند به اينكه در اين

صحيفه نور ج 19 صفحه 16

خدمتى كه متكفل او هستيد، مطابق رضاى او عمل كنيد. از خدا بخواهيد كه ما را از عنايت خودش محروم نفرمايد. و اين ضيافت خدا را قدر بدانيد. اين ضيافت خيلى لطافت و ظرافت دارد، اين را بايد قدر بدانيم ما. اين ادعيه اى كه وارد شده است در ماه مبارك رمضان و در ماه شعبان اينها راهبر ماست به مقصد، به تعبير شيخ ما رحمه الله قرآن صاعد است. ادعيه را ايشان تعبير مى‏كرد به اينكه، قرآن نازل است و اين، قرآن صاعد. در هر صورت ظرايفى در اين ادعيه مباركه هست كه سابقه ندارد. اينها را توجه به آن بكنيد، انسان را اين ادعيه مى‏تواند حركت بدهد. ماه مبارك مى‏تواند كه انسان را مؤفق به بسيارى از امور بكند. ماه مبارك مى‏تواند انسان را طورى بكند كه تا ماه مبارك ديگر يا تا آخر ديگر كنترل بشود و تخطى از آنكه رضاى خداست نكند. من اميدوارم كه همه ما مؤفق بشويم به اينكه اين ماه مبارك را با ذكر خدا و توجه به خداى تبارك و تعالى به پايان برسانيم كه خداى تبارك و تعالى در عيد رمضان به ما عيدى عنايت كند و آن استقلال تام ما، آزادى تام ما بيمه شده و جمهورى اسلامى بيمه شده.

خدايا! ما بندگان ضعيف هستيم، ما بندگانى هستيم كه هيچ نداريم، ما هيچيم و هر چه هست توئى. ما اگر چنانچه خلاف مى‏كنيم نادانيم. تو بر ما ببخش. تو ما را به اين ماه مبارك رمضان وارد كن به طورى كه با رضاى تو وارد بشويم در او. خدايا! تو ما را لياقت بده كه در اين مهمانى كه از ما كردى به طور شايسته وارد بشويم. خدايا! اين ايران كه از همه اطراف به او هجوم شده است، براى اسلام، اين ايران را تو تقويت كن.

والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته‏