مجموعه سخنراني هاي امام خميني (ره)

صحيفه نور ج 18 صفحه 248

تاريخ: 13/11/62

بيانات امام خمينى درجمع اعضاى شوراى هماهنگى تبليغات اسلامى و ستاد دهه فجر انقلاب اسلامى

مسأله تبليغات از مسائل بسيار مهمى است كه شايد در راس امور واقع است

بسم الله الرحمن الرحيم‏

از كارهاى چشمگيرى كه در اين نهاد شده است تقدير و تشكر كنم و توفيق آقايان را بيشتر از خداى تبارك و تعالى مسئلت مى‏كنم. مهم اين است كه در اينطور مسائل چون مسائلى است كه مربوط به اسلام است، همه مردم شركت دارند، امروز كارهايى كه در ايران مى‏شود، كارهايى كه مربوط به جمهورى اسلامى است، از باب اينكه مردم از خودشان مى دانند و جدا نمى‏دانند هيچ نهادى را از خودشان، از اين جهت فعالند در كارها و ما بايد هرچه بيشتر مردم را حفظ كنيم و مردم بايد هر چه بيشتر در صحنه حاضر باشند. ما الان در بين راه هستيم. يعنى آن چيزى را كه اسلام از آحاد ما خواسته است و او اينكه اسلام را آنطورى كه هست معرفى كنيم به همه جا آن را، ما الان در اول راه هستيم كه بايد اين كار را انجام بدهيم. مسأله تبليغات يكى از مسائل بسيار مهمى است كه شايد در راس بيشتر از امور واقع بشود و ملاحظه مى‏كنيد كه دنيا تمام تبليغاتشان به ضد ماست، تقريباً بايد اينطور گفت آنهايى كه به ضد ما نيستند ساكت‏اند والا تمام راديوها، تمام مطبوعاتشان، مصاحباتى كه در خارج واقع مى‏شود همه را ملاحظه كرديد كه به ضد جمهورى اسلامى است. يعنى به ضد اسلام است و چون اسلام را آنها نمى‏خواهند و ايران را مى‏بينند كه در صدد اين است كه اسلام را معرفى كند به عالم و اگر معرفى بشود به عالم قبول خواهند كرد و منافع آنها را به هدر خواهد داد. از اين جهت با ايران مخالفت مى‏كنند، نه اينكه ايران به اينكه يك جمعيتى در ايران هستند، يا يك انسان‏هايى در ايران هستند، با ايران به اينكه عنوان اسلامى پيدا كرده است. والا اين ايران بوده زمان محمدرضا، زمان ديگر با آن مخالفت نداشتند، بلكه موافقت هم داشتند. براى اينكه آن ايران، ايرانى بود كه در دست آنها بود و درخواست آنها بود، اما ايرانى كه در دست آنها نباشد و مخالف با آنها باشد و خواست آنها را نخواهد انجام بدهد، آنها اين ايران را نمى‏خواهند و به عنوان ايران، اسلام را دارند مى‏كوبند و ما بايد هر چه بيشتر مسأله تبليغاتمان را خصوصاً در خارج بايد دولت و بايد ملت هرچه بيشتر تبليغات را دامن به آن بزنند در مقابل آن تبليغاتى كه الان در دنيا هست.

شما مى‏بينيد در همين دهه فجر و در 22 بهمن كه آن جمعيت عجيب و غريب در صحنه بود، قبلش بعضى از اين ايرانى‏هايى كه بيرون رفتند، فراركردند، اينها يك شيوه خاصى

صحيفه نور ج 18 صفحه 249

دارند، مى‏گويند كه مردم بيرون نياييد. دنبال او هر چه بيرون آمده باشد آنها كار ندارند. بعد مى گويند كه ديديد هيچ كس بيرون نيامد. وضع‏شان اينطورى شده. يكجور شكست خوردگى مفتضحانه‏اى هست كه مبتذل شده است. يك كلمه، خوب، بيرون نيايد، كه معلوم نمى‏شود كى بيرون آمده، كى نيامده. بيرون آمده‏ها معلوم مى شود، بيرون نيامده. ها اينها يكدفعه نمى‏گويند بابا بيرون بياييد شما هم يك طرف شهر باشيد تا ببينيم چى‏اند، آنها كه بيرون مى‏آيند كى‏اند . از آن طرف مى گويند همه ايران با ما هستند از آن طرف مى‏گويند اگر بخواهند بيايند بيرون آنها را چه خواهند كرد. خوب، اگر همه ايران با شما هستند، چطور چه خواهند كرد؟ 22 بهمن كه به اين وضع بوده نه در رسانه هاى گروهى خارج يك چيزى گفتند كه قابل ذكر باشد و نه - در - كسانى كه درخارج نشسته اند و به ضد ما صحبت مى كنند. 22 بهمن را به حسب آنطورى كه همه گزارش داده‏اند، خوب ما صحنه‏هايش را مى‏بينيم يك چيز چشمگيرى بود، خيلى زياد بود. بعضى‏ها مى‏گفتند كه اين تقريبا مثل آن اجتماعات اول عاشورا و آنوقت‏ها بوده است. ولى معذلك در دنيا منعكس نشد و اينطور شد. وضع جنگ را ببينيد. امروز وضع جنگ اينطور است كه در هر صحنه‏اى كه وارد مى‏شوند. اينها و ارتش اسلام وارد مى‏شود، سپاه پاسداران، بسيج، وارد مى‏شوند پيشروى مى‏كنند، اسير مى‏گيرند. در همين آخر دو هزار مى‏گويند، دو هزار نفر اسير گرفتند هيچ صحبتى نيست. اما از آن ور يك چيز تلويزيونى درست مى‏كنند، حالاالبته آنها اهل فن‏اند مى‏توانند درست بكنند. آنوقت پريشب بود يا ديشب بود مى‏گفت كه در تلويزيون كجا كه در لندن درست شده است و نمايش داده شده است و در فلان جايى از اين خليج مثل اينكه بود آنجا نمايش داده شده است، فهمانده‏اند به مردم كه چقدر ايرانى‏ها كشته شده‏اند تمام لاشه‏هاى اينها افتاده است در بيانان‏ها و عراقى‏ها با شادى دارند دور و بر آنها مى‏گردند اين عراقى‏هاى بيچاره‏اى كه گرفتار شدند خودشان، اين ارتش عراقى كه بيچاره شده است، هر وقت چهارتا پاسدارها را مى‏بينند، فرار مى‏كنند همه‏شان، آنوقت يك همچو چيزى نمايش مى‏دهند وضع دنيا اينطورى شده در تبليغات. تبليغات وضعش بر اين شده است كه هر چه بتواند بر خلاف اسلام، بر خلاف ايران به عنوان اينكه اين يك جمهورى اسلامى هست و اسلام را مى‏خواهد، دارند تبليغ مى‏كنند از هر طرف. جنگ با اين اهميتى كه هست الان پيشروى دارد مى‏كند و اينطور پيشروى كرده و همه را بيرون كرده‏اند تقريباً، تقريباً از ايران بيرون كردند و الان دارند پيشروى مى‏كنند. وقتى كه راديوها مى‏گويند، آنجايى كه خيلى خوب مى‏گويند، مى‏گويند بعضى ايرانى‏ها اينجور مى‏گويند، عراقى‏ها اينجورى مى‏گويند، اما معلوم نيست چه جورى است. آنوقتى كه زياد سيلى خوردند از آن ور مى‏افتند مى‏گويند كه عراقى‏ها پيش بردند، جلو آوردند، راندند ايرانى‏ها را. انداختند به دريا، آنها نتوانستند شنا كنند رد بشوند، انداختند به آن - چيزها - آب‏ها و آنها بيچاره‏ها همه خفه شدند و مردند. اسير گرفتند، اسيرهاى بچه هشت ساله، اين ايران بچه‏هاى هشت ساله را مى فرستند به جنگ. وضع تبليغات اينطور شده. ما تبليغاتمان هر چه هم زياد بشود البته به پاى آنها نمى رسد. خوب همه رسانه‏هاى گروهى دست آنهاست. اما ما بايد تبليغ كنيم‏

صحيفه نور ج 18 صفحه 250

الحمدالله خوب در صحنه هستند مردم، لكن بايد باقى بمانند در صحنه

ما بايد بگوء يم به مردم. و من اميدوارم كه موفق بشوند آنهايى كه تبليغ مى خواهند بكنند و آنهايى كه در خارج مى روند و آنهايى كه در راديو و تلويزيون صحبت مى‏كنند - اين - معلوم بشود كه وضع چه جورى هست، آنها چه وضعى دارند و ما چه وضعى داريم و آنها چه مى‏گويند و ما چه مى گوئيم. اينها اسلام را يك جورى معرفى دارند مى‏كنند كه اسلام جنگ مى‏خواهد بكند. با اينكه اسلام هيچ وقت جنگ نخواسته يعنى ما نخواستيم جنگ بكنيم، آنها جنگ را آوردند براى ما، ما دفاع مى كنيم. الان هم اگر چنانچه ما مهلت بدهيم به صدام، اگر اين دو ماه مهلت پيدا بكند دوباره تجهيزش مى‏كنند، مجهزش مى‏كنند و دوباره يك جاى ديگر حمله مى كند. يك همچو حيوانى را كه نمى‏شود كه ما رهايش كنيم كه سرخود هر كارى مى‏خواهد بكند. اين تا خفه نشود، اين منطقه درست نخواهد شد و آنهايى كه به اين كمك مى‏كنند نمى‏فهمند، متوجه نيستند. امريكا اينها را بازى مى‏دهد، اينها را آلت دست قرار داده. همانطورى كه صدام مبتلا شده است. با اينكه عراق طرف نسبت نيست قدرتش با ديگر جاهايى كه الان در خليج و اينها هستند، همانطور كه اينها مبتلا شدند، امريكا مى‏خواهد اينها را مبتلا كند، ديگران را هم مى‏خواهد مبتلا كند بايد اينها بفهمند كه تكليف‏شان چى هست با اسلام تكليف‏شان چى هست، با ايران تكليف‏شان چى است.

آنها بعد مى‏خواهند زندگى كنند، بعد كه صدام رفت اينها مى‏خواهند زندگى كنند. ما ميل داريم كه اينها زندگى‏شان زندگى صحيح باشد. ما هميشه ميل داريم كه در منطقه كه هستيم اسباب آسايش مردم بشويم نه اينكه اسباب گرفتارى مردم بشويم. نمى‏گذارند ما كار خودمان را انجام بدهيم اگر يك سال مهلت به ايران بدهند، آنوقت مى‏فهمند كه هم منطقه خوب خواهد شد، هم دست قدرت‏ها بريده خواهد شد، هم هر منطقه‏اى در محل خودش براى خودش زندگى مرفه خواهد پيدا كرد. لكن خوب امريكا نمى‏گذارد، از آن ور از اين ور هر طور دلش بخواهد مى‏كند. و من اميدوارم انشاء الله كه دست همه كوتاه بشود و شما هم موفق بشويد. به خدمت مال خودتان است الان ايران، دست همه كوتاه شده، خودتان بايد درستش كنيد. الحمدلله خوب در صحنه هستند مردم، خوبند خيلى، بسيار خوبند، لكن بايد باقى بمانند در صحنه، اگر بخواهند يك زندگى شرافتمندانه داشته باشند، يعنى آدم باشند. ما را آدم حساب نمى‏كردند قبلا. ما را مثل - يك - ساير چيزها حساب مى‏كردند. كه يك كالايى بوديم دست آنها كه برايمان مى‏فروخت اين به آن مى‏فروخت، آن به آن مى‏فروخت و چه مى‏كرد، ما اينطورى بوديم. حالا بحمدالله خودمان هستيم، براى خودمان هست و اميدوارم انشاء الله كه موفق بشوند به اينكه خدمت كنند به اسلام، خدمت بكنند به ايران.

والسلام عليكم و رحمه الله