مجموعه سخنراني هاي امام خميني (ره)

صحيفه نور ج 2 صفحه 145

تاريخ: 21/7/57

بيانات امام خمينى در مورد حقوق بشر و فضاى باز سياسى!

بسم الله الرحمن الرحيم

تعهداتم نسبت به اسلام و مسلمين اجازه سكوت در برابر غارت و كشتار شاه را نمى‏دهد

گفتم نه و به وسيله سازمان امنيت نجف اين كاغذ را ابلاغ كردند. من كاغذ را گرفتم گذاشتم كنار، جواب ندادم به آنها لكن كار خودم را ادامه دادم، تا از يكسال به اين طرف كه كارها و فعاليت‏ها زياد شد و برعلاوه بر اعلاميه‏ها و فعاليت‏هاى ديگر مصاحباتى هم با بعضى روزنامه‏هاى خارجه مثل لوموند و اينها شد، آنها تعقيبشان زياد شد كه رئيس امن عام آمد پيش من، خودش آمد (آن باز تقاضايش همين معنا بود كه يك وقت حرفش مى‏شد) كه شما هر فعاليتى مى‏خواهيد بكنيد لكن مصاحبه نكنيد. ماهم اصل مصاحبه خيلى عادت نكرده بوديم به آن، به اين جوابى نداديم لكن يك مصاحبه ديگرى شد، از فرانسه هم آمدند و مصاحبه كردند از فرانسه هم آمدند و با اينها هم مصاحبه شد ولو اينكه اينها آنها را گرفتند، بعد كه از منزل بيرون آمدند آنها را گرفتند. بعد از اين تشديد كردند راجع به اين معنى كه شما در اينجا (به تعبير آنها منزل خودتان است هر جورى مى‏خواهيد باشيد لكن فعاليت سياسى نكنيد، روحانى خوب است كه همان (حرفشان اين بود كه) درس بگويد و مسأله بگويد. من گفتم كه اسلام از سياست جدا نيست، اسلام مثل چيزهاى ديگر نيست، مثل مذاهب ديگر نيست كه ذكر و دعا باشد، اسلام سياستش با ساير احكامش با هم هستند و من دخالت سياسى مى‏كنم، - حالا ندارم - و من هم اعلاميه مى‏دهم و هم در ضبط حرف هايم را ضبط مى‏كنم و هم اگر مقتضى شد در منبر صحبت‏هايم را مى‏كنم و اين يك تكليفى است شرعى براى من. گفتند كه آخر ما يك تعهداتى با دولت ايران داريم، با آن تعهدات نمى‏شود اينكارها. گفتم خوب من هم (قريب به اين معنى) يك تعهداتى با اسلام دارم و با ملت ايران، من هم نمى‏توانم كه از تعهداتم دست بردارم. منتهى شد به اينكه آنها گفتند كه نه، نبايد بشود و ما مى‏گفتيم بايد بشود و آنها ما را محصور كردند در منزل، البته نه اينكه بگويند شما نيا بيرون، نه همچنان نبوده است ايرانى‏هائى كه از بيرون مى‏آمدند، اينها را مانع شدند، يكروز هم طلبه‏ها را مانع شدند، الا يكى دو سه نفر. من بيرون نيامدم از آنجا، بيرون كه نيامدم خوب در ايران يك چيزهائى كه رخ داد من ديدم كه خوب ما بخواهيم اينجا توى منزل بمانيم و كارى نكنيم و بگوئيم ما درس مى‏خوانيم وبه اين كارها كار نداريم مثلاًاين مخالف با وضع ماست

صحيفه نور ج 2 صفحه 146

ما الان در ايران كشته داديم، ما بچه هايمان را، بزرگ هايمان را كشتند در ايران، الان هم هر روز اين بساط هست. الان هم در در روزنامه‏هاى آنجا منعكس است كه در دانشگاه ديروز يا پريروز (گفته بود) هفتاد و چند نفر، هفتادوپنج نفر زخمى شدند (واين يك چيزى است كه معلوم است، دولت ايران گفته) و چندين نفر هم كشته. اينها به جان اين ملت افتادند، از اين طرف همه چيز ملت را مى‏برند، حالا جان اين ملت را دارند مى‏گيرند. ما چطور با اين وضعى كه اينها دارند بتوانيم، وجدان ما اجازه به ما بدهد، ديانت ما به اجازه بدهد كه ما بنشينيم نگاه كنيم و فرزندان اسلام را اينها درو كنند و بكشند؟ ما صدايمان را به آنقدرى كه بتوانيم، آنقدرى كه بگذارند دولت‏ها، صدايمان را به دنيا مى‏رسانيم كه ببينند كه اين وضع اين ايران چه وضعى است الان.

دوام سلطنت شاه در زير سايه سرنيزه‏هاى آمريكا

من گمان نمى‏كنم كه هيچ مملكتى شبيه به مملكت ايران باشد، يك مملكتى باشد كه همه‏اش حكومت نظامى باشد. خوب همه شهرها را تقريباً دوازده شهر بزرگ ايران كه اساس شهرهاى ايران است، حكومت نظامى قراردادى، باقى آن هم حكومت نظامى است يعنى الان نظامى ايران را دارد اداره مى‏كند. حالا هم از قرارى كه گفتند بناست يك نظامى نخست وزير بشود. فريدون جم را مى‏گويند مى‏خواهد نخست وزير بشود، اين هم يك نظامى است. اينها نمى‏توانند ادامه حيات بدهند، شاه نمى‏تواند ادامه حياتش را بدهد الا زير پرچم نظام و زير سرنيزه نظامى‏ها كه دنبالش سرنيزه آمريكايى است. اگر سرنيزه آمريكائى نباشد معلوم نيست نظام ايران الان آنطور انقياد را داشته باشد.

حقوق بشر و شوراى امنيت، حربه‏اى در دست غارتگران ملل ضعيف اينها بيدار شدند، اينها آدمند، آنهم ايرانى، آنهم دارد مى‏بيند كه در ايران چى مى‏گذرد. روزى نيست كه در يك شهرى يك صدائى در نيايد به مجرد صدا درآيد مى‏زنند، كشند. با اين وضعى كه ايران دارد، با اين اغتشاشى كه الان در ايران هست و اين دول بزرگ هم كه بشر دوست!!حقوق بشر! همه‏اش شعر است همه اين حرف‏هائى كه اين دولت‏هاى بزرگ مى‏زنند و جامعه‏هائى درست كرده‏اند براى حقوق بشر، براى امنيت، براى چه، نه امنيت شان به امنيت آدم مى‏برد و نه اين حقوق بشرشان به حقوق آدم مى‏برد، همه‏اش براى اين است كه اين ملل ضعيف را ببلعند. اين همه مسائلى كه ملاحظه مى‏كنيد در هر يك از اين ابرقدرت‏هائى كه يك صدائى‏است، يك نظامى هست، نظام اين است كه اين بلاد شرق را، بلاد ضعيف را اينها ببلعند.

نفت در قبال استقرار پايگاه‏هاى تسليحاتى آمريكا

در شرق چون مخازن زياد است، مخازن نفت زياد در شرق هست مثل كويت، مثل حجاز، مثل ايران، در اينجااينطور مخازن هست، آن خارجى تمام چشمشان دوخته شده است به اين مخازن ما و دارند

صحيفه نور ج 2 صفحه 147

مجانى مى‏برند همين طورى. شما خيال مى‏كنيد كه آمريكا پول به ايران مى دهد؟ آمريكا - اسلحه - براى خودش در ايران پايگاه درست مى‏كند، اين اسلحه‏هائى كه مى‏گويند كه فروختند به ايران، به جاى نفت دادند، اين اسلحه‏ها همان‏هائى است كه اينها مى‏خواهند در ايران باشد و پايگاه باشد كه مبادا يك وقتى شوروى حمله بكند، نه اين است كه اينها به ما چيزى داده‏اند، اينها بازى است سر ما در مى‏آورند.

سكوت و تاييد خلق پرستان از شاه در برابر كشتار ملت استقلال طلب ايران

اين ابرقدرت‏هائى كه يكى به اسم مملكت كمونيستى، يكى كمونيست چين، يكى نمى‏دانم سوسياليست زهر مار، همه اينها بساطشان براى خوردن ماست. اين چينى كه گفته مى‏شود كه كمونيست است و با توده‏ها كذاست و با خلق كذاست، ديديد همه كه در اين كشتار بزرگ تهران كه تابيست هزار هم گفته‏اند (ولى خوب حالا اين مبالغه است اما چهارهزار تا، حدود چهارهزار، اين زياد گفته شده است، حتى گفته شده است كه در قبرستان تهران يك همچو حدودى دفن شده) اين رهبر چين كمونيست، اين رهبرى كه بعضى جوان ما در اشتباه هستند و خيال مى‏كنند اينها مفيد هستند براى جامعه، اين در عين حالى كه اين كشتار داشت واقع مى‏شد آمد به ايران و دست داد به اين شاه غاصب پشتيبانى كرد، يك كلمه هم نگفت، به اينكه آخر اينها را چرا مى‏كشى؟ آخر چه كرده‏اند اينها؟ اينها دارند مى‏گويند ما آزادى مى‏خواهيم، چه مى خواهيم، اينها مى‏گويند ما مى‏خواهيم آزاد باشيم، آزادى، استقلال، دادشان اينطور در آمده بوده يك كلمه اين آدم نگفت كه خوب اينها بشر هستند، اينها انسان هستند، چرا اينطور؟ بچه كوچك اين قدرى را بچه دبستان را، حالا ديگر دستشان از آن بزرگ‏ها مثل اينكه چيز شد، حالا كوچك‏ها، بچه‏هاى دبستانى را حالا ديگر دستشان از آن بزرگ‏ها حالا كوچك‏ها، بچه‏هاى دبستانى را دارند مى‏كشند، اينهم هر روز دارد اخبارش مى‏آيد مثل اينكه چيز شد، اينجا، بچه كوچولوى دبستانى، دختر دبستانى، پسر، دوازده سال، دختر و پسر يا دختر، همين دو سه روز - يك جائى - كشتند، يك كلمه اين آدم نگفت به اين شخص كه شقى اين چه كارى است مى‏كنى؟ آمد و دست داد به او، با آغوش باز ملاقات كردند و به اين صورت و خنديدند به اين توده هاى بيچاره و ما جوان هايمان اشتباه مى‏كنند، خطا مى‏كنند، خيال مى‏كنند كه اينها براى آنها مفيد هستند. آنهم كاخ نشينان كرملين. پانزده خرداد كه پانزده هزار (آنطورى كه مشهور شد) اين اين مردم كشتند، در روزنامه‏هاى شوروى تاييد كردند از آنها، الان هم تاييد كردند اين را با اين كشتار كه الان شما ملاحظه مى‏كنيد در ايران هر روز يك گوشه‏اى هست، الان هم هست اينها همه شان براى اين است كه اين گاز ايران را مى‏خواهد، آن نفت ايران را مى‏خواهد، آن دارد گاز ايران را مى‏برد، آن دارد نفت ايران را مى‏برد. همه دنبال اين هستند كه اين ملت ضعيف عقب بمانند، چشم هايشان باز نشود. مبلغ هايشان، تبليغاتشان هميشه تبليغ به ضد دين و به ضد روحانيت است تا مردم را از اينها جدا كنند، مردم را از ديانت جدا كنند، مردم را از روحانيت جدا كنند خودشان را به جان هم بريزند و آنها استفاده‏اش را ببرند. ما كشته بدهيم محمدرضاخان استفاده كند، آن بالاترها هم زيادتر استفاده كنند.

صحيفه نور ج 2 صفحه 148

اعطاء آزادى و تشكيل جامعه مترقى با زور و سرنيزه!!

اين ملت برايش چه مانده، اين ملت برايش همين كه تو سرش بزنند و نظامى باشد، اصلش تمام حكومت هر جا هست حكومت نظامى باشد، هر كس سرش را از تنش در مى‏آورد بزنند بكشند. اين وضع يك وضع خاصى است كه ايران اين وضع را دارد، مطالعه كنيد ببينيد اصلاًدر دنيا شبيه دارد، يك همچو شبيهى ما در دنيا داريم كه مملكت حكومت نظامى باشد و نتوانند حكومت نظامى را بردارند؟ نمى‏توانند هم بردارند براى اينكه مردم ايستاده‏اند، مقابلشان ايستاده‏اند. حالا هم كه حكومت نظامى‏است مردم ايستادند اما ايستاده‏اند چه چيز مى‏گويند؟ ايستاده‏اند آن حرفى كه آقاى كارتر ديروز گفته است مى‏گويند؟! آقاى كارتر مى‏فرمايند كه شاه آزادى خوب مى‏خواهد بدهد، آزادى مطلق مى‏خواهد بدهد و شاه مى‏خواهد كه يك مملكت مترقى، يك اجتماع مترقى درست كند و اين مردم با آن مخالفند!! مخالفت مردم براى اين است كه مردم آزادى نمى‏خواهند و ايشان با زور، با سرنيزه مى‏خواهد آزادى بدهد!! اين سرنيزه‏ها براى اين است كه تو سر مردم مى‏زند مى‏گويد آزادى بخواه! مردم جامعه مترقى نمى‏خواهند، سرنيزه آمده مى‏گويد بخواه! اين آقاى كارتر نمى‏دانم فهمش اينقدر است يا حقه بازيش اينقدر است؟ مى‏خواهد اغفال كند؟ آخر كى را مى‏خواهد اغفال كند؟ - مردم - شايد آنهائى كه نمى‏دانند در ايران چه مى‏گذرد آنهائى كه نمى‏دانند چه خبر است در ايران. شمائى كه مى‏دانيد در ايران چه خبر است، شمائى كه ميدانيد در ايران الان چه خبر است، مردم چه مى‏خواهند، اينها چه مى‏گويند.

طرح آمريكايى اصلاحات ارضى جهت تشكيل بازار فروش كالاهاى آمريكائى

مردم مى‏گويند آقا ما ميخواهيم نفت مان مال خودمان باشد، ما مى‏خواهيم مملكتمان آن زراعتى كه داشت دوباره برگردد به آن. آقا زراعت را همچنان به هم زدند، اين اصلاحات ارضى را كه آقا گفتند و آنقدر طمطراق كردند، اصلاحات ارضى به امر دولت آمريكا بود براى اينكه بازار درست كنند كه چيزهاى آنها فروش برود يعنى زراعت ما به هم بخورد ما محتاج بشويم. الان هم كه مى‏بينيد كه هر چى مى‏خواهيم از خارج بايد بيايد، زراعت ما اينجور شد، زراعت ما را آنجور كردند. خوب مردم ريختند، آن زارعين بيچاره‏اى كه ديگر در آنجا نتوانستند زندگى كنند ريختند به شهرها، به تهران. الان تهران يك محله زيادى چندين محل حدود چهل تاست كه براى من نوشته بودند، محله‏هاى كوخ نشين، محله‏هائى كه خانه‏هاى گلى دارد كه هيچ چيز ندارد و ده نفر عائله در يك چادر كوچكى در اين زمستان سرد زندگى بايد بكنند، آب ندارد، بايد آب را از پنجاه، شصت پله ببرند بالا، لب خيابان برسند كه گودال منزلشان است، لب آن خيابان برسند و از آنجا آب را بردارند بياورند از اين پله‏ها پائين براى بچه‏هايشان اين چه شد؟ براى اينكه اصلاحات ارضى فرمودند! در اصلاحات ارضى به هم خورد اوضاع دهقان‏ها، وقتى كه به هم خورد اوضاع آنها، چاره نداشتند كه رو بياورند به شهرستان‏ها، آمدند شهرستان‏ها و آن شد، وضع بيچاره‏ها اينطور شد، از آن طرف وضع زراعت ما به هم

صحيفه نور ج 2 صفحه 149

خورد. ايرانى كه مركز زراعت بود، شايد آذربايجان ايران بس بود براى ايران، باقى آن را بايد صادر كنند، الان به اندازه يك ماه، سى روز يا سى و سه روز، آنهائى كه اطلاعات دارند و حساب كردند مى‏گويند ايران به اندازه سى و سه روزش براى خودش چيز دارد، باقى آن را بايد از خارج بياورند.

ملت غارت شده ايران يا مستشاران غارتگر، كدام يك وحشى هستند؟

خوب اين ايرانى جمع شدند، همه ايرانى‏ها الان صدايشان درآمده الان سرتاسر ايران اعتصاب است، اگر اين حكومت نظامى و نظام را بردارند، مردم اين دستگاه را به قدر يك ساعت مى‏پيچندش به هم و پيروز مى‏شوند، براى اينكه بد ديدند از اينها اين مردم، م‏ى خواهند آزادشان كنند و از رفاه بدشان مى‏آيد؟! از زندگى خوب بدشان مى‏آيد؟! مى گويند ما حتماًبايد توى خاك‏ها بخوابيم؟! يا مى‏بينند كه مال اينها را دارند مى‏خورند و اينها را خاك نشين كردند؟ دادشان اين است. آقاى كارتر چه مى‏گويد؟ آخر اينها چه مى‏گويند؟ از جان ما چرا اين نفت‏هاى ما را مى‏برند؟ آنهم مجاناًمى‏برند. مى‏برند و آقايان مى‏گويند كه ما اسلحه خريديم، تو اسلحه مى‏خواهى چه كنى؟ اسلحه‏اى كه خريدند اسلحه‏اى است كه فرمش را اينها نمى‏دانند، ايران م‏ى تواند استعمال كند اين اسلحه را. آن چيزهائى كه آنها درست كردند، شياطين خودشان مى‏توانند عمل بكنند، اينها نمى‏توانند. مستشارها آمدند براى اينكه در اينجا باشند، هم نظام ما را نظام انگل بار بياورند كه هست و هم اينجا مطالعات بكنند كه چه جور - بايد - بهتر مى‏شود اين لقمه چرب را خورد آنطور ماند، آنطور باشد اين ملت حرف نزند، اگر حرف بزند يك ملت وحشى است!! يك ملت وحشى است كه داد مى‏زند كه آقا ما را آزاد كنيد!! يك ملت وحشى است كه داد مى‏زند آقا مال مارا نخوريد! اما آنها وحشى نيستند! آنها مترقى هستند! مال مردم را بايد بخورند آنها!! بايد غارت كنند!!

اين ملت ما الان صداشان از بچه كوچكش تا پيرمردش درآمده براى اينكه مى‏بينند كه مملكتشان دارد سقوط مى‏كند، دارد از بين مى‏رود اين مملكت، بايد به فرياد اين مملكت برسند ولهذا مى‏بينيد كه جان مى‏دهند، بچه هايشان را مى‏كشند و آنها مى‏گويند بايد كرد، دنبال مى‏روند باز. اين وضع ايران ما و اين وضع اين دولت‏هاى بزرگ با ما.

انعكاس اهداف قيام و مصائب ملت يك تكليف عقلى و شرعى است‏

و ما وظيفه داريم، مائى كه الان اينجا، شمائى كه اينجا نشستيد و منى كه اينجا نشستم، ما وظيفه داريم كه با آنها همصدا باشيم يعنى هر مقدارى كه از دست ما برمى آيد بايد كمك بكنيم. كمك به غير نيست، كمك به خودتان هست، اينها براى شما قيام كردند. مردم ايران الان براى شما دارند خون مى‏دهند، براى شما بچه هايشان، جوانان هايشان از بين مى‏رود، دخترهايشان، بسرهاشان از بين مى‏رود. ما بايد به آنها كمك كنيم، ما خيال نكنيم كه اينجا نشستيم تكليف نداريم، همه مان تكليف وجدانى داريم، تكليف شرعى داريم، تكليف عقلى داريم كه با اين جمعيت مظلومى كه قيام كردند مى‏خواهند حق خودشان را، آن حق خودشان كه حق ما هم هست بگيرند، ما هم با

صحيفه نور ج 2 صفحه 150

آنها همراهى كنيم، ما هم دنبال آنها باشيم. مى‏توانيم مقاله بنويسيم، مى‏توانيم در روزنامه چيز بنويسيم، مى‏توانيم به هر قدرى مى‏توانيم در اين دانشگاه‏هائى كه مى‏رويم به مردم بگوئيم، به مردم اينجاها بگوييم مسائل آنجا را. مسأله را منتشر كنيد. آقا هر كدام شما در يك نقطه‏اى كه هستيد مسايل ايران را منتشر كنيد، بگوييد، با آه دل بگوئيد روزنامه هايشان هم گاهى مى‏نويسند اما از خود شما بايد گفته بشود، نوشته بشود. بايد اين وضع آشفته ايران به همه عالم معلوم بشود.

سر نيزه ابر قدرت‏ها در برابر خواسته‏هاى بر حق ملت تاب مقاومت ندارد

و اگر چنانچه يك ملتى ايستاد و حق خودش را خواست سرنيزه نمى‏تواند جلويش را بگيرد. سرنيزه، اصلاً قدرت ندارد با گوشت طرف بشود، اين خيال است كه گوشت نمى‏تواند با سرنيزه. تمام قدرت‏هاى عالم جمع بشوند وقتى يك ملتى گفت من اين كار را نمى‏خواهم نمى‏توانند تحميلش كنند.الان نمى‏توانند تحميل به ايران بكنند كه شاه را قبول كن، نمى‏توانند. الان زور ايستاده آنجا، اما مردم قبولش ندارند. مردم داد مى‏زنند نمى‏خواهيم. قبول كردن را مردم هيچ تن ندادند به اين مطلب. تن به اين ننگ، ايرانى‏ها نمى‏دهند و نداده براى اينكه اين آدم را ديدند كه همه مصالح اسلام، همه مصالح كشور را به باد داده، در عين حال (ما آزادى داديم و ما نمى‏دانم چه داديم، ترقى داديم به ايران)، ترقيات‏شان همين است كه داريد مى‏بينيد، آزاديش همين است كه با سرنيزه است. ما مكلفيم به اينكه خدمت كنيم به اين مردم، به اين بيچاره‏ها، به اين جوان مرده ها. ما انسانيم بايد خدمت كنيم و خدمت به آنها خدمت به خودمان است يعنى در اين منافعى كه ايرانى دارد مشتركيم، همه مان شريكيم. اگر مملكت ما يك مملكت مستقلى بشود، تبع نباشد، اگر مملكت ما يك مملكت آرامى باشد، اگر مملكت ما يك مملكت عرض مى‏كنم كه مرفعى باشد، خوب ما جزء آن مملكت هستيم، ما هم در رفاه هستيم، ما هم چه هستيم. اينها قيام كردند و ما هم بايد دنبال آنها باشيم، اينطور نيست كه عذر بياوريم كه من اروپا هستم و آن آمريكا هست و آنها ايران هستند، اين عذر نيست شما هم در آمريكا كه هستيد هر مقدارى كه مى‏توانيد، شما هم در پاريس كه هستيد هر مقدارى مى‏توانيد، من هم كه اينجا هستم هر مقدارى كه، من حالا شما را ديدم اين مقدار مى‏توانم به شما چيز بگويم، حرف بزنم، مى‏گويم. شما رفقايتان را، آنهائى كه اهل اينجا هستند، خارج هستند، چه هستند، با هم قرار بدهيد كه كمك بكنيد به اين نهضتى كه هست.

لزوم تداوم نهضت

تاريخ سراغ ندارد اينجور نهضتى كه الان در ايران هست تاريخ ايران تا حالا سراغ ندارد اينجور نهضتى كه تمام ايران تمام بايستند، بچه اينقدرى بگويد كه مرگ برشاه، پيرمردش هم بگويد مرگ برشاه، همچو نهضتى ما نداشتيم در ايران‏

صحيفه نور ج 2 صفحه 151

اين نهضت را نگذاريد كه بخوابد تا اينها از بين بروند، تااين هيات حاكمه بروند يك هيات حاكمه صحيح سركار بيايد. خدا انشاءالله همه شما را حفظ كند. موفق باشيد. خدا شر اينها را بكند از سر مسلمين. شر اين ابرقدرت‏ها را بكند كه اين نوكرها را نگذارند سربلاد مسلمين. والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته