بانک مقالات مدیریت دولتی

سازمان ها امروزه در محيطي كاملا رقابتي كه همراه با تحولات شگفت انگيز است بايد اداره شوند. در چنين شرايطي مديران فرصت چنداني براي كنترل كاركنان در اختيار ندارند و بايد عمده وظايف روزمره را به عهده كاركنان بگذراند. كاركنان زماني مي توانند به خوبي از عهده وظايف محوله برآيند كه از مهارت، دانش و توانايي لازم برخوردار باشند. ابزاري كه در اين زمينه به كمك مديران مي شتابد فرآيند توانمندسازي است. تحقيق حاضر يك تحقيق پيمايشي مبتني بر روش همبستگي با استفاده از انتخاب نمونه است. حجم نمونه بر اساس روش نمونه گيري خوشه اي 9 منطقه و تعداد نمونه 240 نفر است. در اين مقاله در فرضيه اول رابطه بين توانمندسازي و تعهد سازماني كاركنان و در فرضيات فرعي آن رابطه بين ابعاد توانمندسازي (احساس شايستگي، احساس معني دار بودن شغل، احساس موثر بودن، احساس داشتن اعتماد به همكاران و احساس داشتن حق انتخاب) و تعهد سازماني مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه بين توانمندسازي و تعهد سازماني و فرضيات فرعي مربوط به آن به غير از احساس موثر بودن و احساس داشتن اعتماد ارتباطي وجود ندارد. در ضمن ميزان توانمندي كاركنان از سطح متوسط بالاتر و ميزان تعهد سازماني كاركنان از سطح متوسط پايين تر است.

 نسخه قابل چاپ