بانک مقالات مدیریت دولتی

دست نيافتن به اهداف سياست هاي عمومي يکي از مسائل حال حاضر اکثر کشورهاي در حال توسعه است، که دليل اصلي آن ضعف دولت افقي است. بدين معنا که هماهنگي لازم بين سازمان ها در اجراي سياست هاي عمومي وجود ندارد. نگرش ها و ديدگاه هاي نخبگان در دولت تاثير مهمي براي اين هماهنگي و يکپارچگي دارد. اين پژوهش به مطالعه ذهنيت ها در باب موانع فراروي همسازي خط مشي هاي عمومي در ايران مي پردازد و با به کارگيري روش کيو به دنبال شناخت ذهنيت دست اندرکار خط مشي ساز، مجريان و خبرگان خط مشي در خصوص چالش هاي دولت افقي در ايران است. بر اين اساس بعد از مطالعه تالار گفتمان، با به کارگيري فن دلفي دو دوري، نمونه کيو انتخاب شد. اين نمونه در چهار طبقه (عوامل مديريتي، برنامه اي، ساختاري و رفتاري) قرار گرفت. با استفاده از روش کيو، گزاره هاي تالار گفتمان تحليل و هفت الگوي ذهني آشکار شد. اين هفت الگوي ذهني تجلي گفتمانهاي مهم در تالار گفتمان ملي در مورد همسويي خط مشي در ايران است. پژوهشگران، اين الگوهاي ذهني را بدين صورت نامگذاري كردند: هدف گرايي، وحدت گرايي، سياست گرايي، ثبات گرايي، تعادل گرايي، عملكردگرايي و معماري گرايي. اين هفت الگوي ذهني در انتهاي اين مقاله بر اساس تئوريهاي موجود به صورت جزئي تر تفسير خواهند شد.

 نسخه قابل چاپ