بانک مقالات راهنمایی و مشاوره

هدف: به لحاظ اهميت و دامنه فراگير کيفيت زندگي، عوامل موثر بر آن همواره بررسي شده است. در اين ميان، نقش خانواده و نحوه ارتباطات اعضاي آن با يکديگر در شکل گيري کيفيت زندگي بسيار اساسي به نظر مي رسد. لذا اين مطالعه با هدف بررسي تاثير الگوهاي ارتباط خانوادگي بر کيفيت زندگي نوجوانان انجام شد.
روش: اين مطالعه مقطعي (توصيفي - تحليلي) است که در شهر زاهدن در سال 89 انجام شد. جامعه آماري پژوهش، 439 نوجوان دبيرستاني است که با روش نمونه گيري تصادفي وارد مطالعه شدند. جهت بررسي الگوي ارتباطي خانوادگي از ابزار تجديد نظر شده الگوي ارتباطات خانوادگي و جهت بررسي کيفيت زندگي از پرسشنامه استاندارد Kidscreen–52 استفاده شد.
يافته ‌ها: يافته ها نشان داد که از نظر الگوهاي ارتباط خانوادگي، الگوهاي ارتباطي کثرت گرا و توافق کننده بيشترين فراواني را در خانواده ها به خود اختصاص داده بودند. نتايج تحليل رگرسيون به روش همزمان بين متغيرهاي مستقل الگوهاي ارتباط خانوادگي با ابعاد کيفيت زندگي در تمام ابعاد، به جز بين الگوي ارتباط خانوادگي و بعد پذيرش اجتماعي رابطه معني دار را نشان داد. الگوي ارتباط خانوادگي، قويترين پيش بيني کننده بعد رابطه خانوادگي (b=0.45) بود. همچنين نتايج تحليل واريانس يک طرفه، رابطه معني داري را بين کيفيت زندگي نوجوانان با نوع الگوهاي ارتباطي خانواده نشان داد (P<0.01).
نتايج: بر طبق نتايج، هر چه محيط خانواده شرايط گفتگوي راحت را بيشتر فراهم آورد، سلامت و زندگي غني تر فرزندان را در پي دارد.

 نسخه قابل چاپ