پاسخ به:بانک مقالات راهنمایی و مشاوره
چهارشنبه 6 اردیبهشت 1391 6:07 PM
2 : تازه ها و پژوهشهاي مشاوره زمستان 1383; 3(12):25-40. |
تأثير بازسازي خانواده در كيفيت رابطه مادر- دختر |
داداش زهرا,ثنايي ذاكر باقر,حميدي منصورعلي |
اين پژوهش با هدف اثر بخشي برنامه بازسازي خانواده در بهبود کيفيت رابطه مادر- دختري، صورت گرفت. شرکت کنندگان اين پژوهش 12 نفر از دختران نوجوان با ميانگين سني 24- 16 بودند که مادران آنان سرپرست اصلي خانواده بودند و پدران به علت فوت، طلاق يا جدايي در خانه حضور نداشتند. دختران شرکت کننده تحت پوشش مؤسسه فرهنگي- اجتماعي ياس قرار دارند. نمره کيفيت رابطه مادر- دختري بر اساس پرسشنامه رابطه مادر- فرزندي پايين تر از ميانگين (19.5) به دست آمد. 6 نفر به عنوان گروه آزمايش (داوطلب شرکت در بازسازي خانواده بودند) و 6 نفر به عنوان گروه گواه (داوطلب شرکت در گروه نبودند) در نظر گرفته شدند. گروه بازسازي خانواده در 9 جلسه برنامه ريزي شد. براي تجزيه و تحليل داده هاي به دست آمده از پرسشنامه ياد شده در پيش آزمون و پس آزمون، از روش آماري پارامتريک، آزمون آماريt براي گروه هاي مستقل جهت تأييد فرضيه پژوهشي بهره گرفته شد. نتايج تجزيه و تحليل داده ها فرضيه پژوهشي را تأييد کرد. بدين معنا که بازسازي خانواده کيفيت رابطه مادر- دختري را بهبود بخشيد. |
كليد واژه: |
نسخه قابل چاپ |