بانک مقالات راهنمایی و مشاوره

مقاله حاضر به طور مختصر و با ديد سنجش به تفاوت رويكرد سيستمي به خانواده با رويكردهاي فردي اشاره مي كند. ساختار و مباني روش هاي سنجش فردي براي پژوهش و درمان خانواده و ازدواج كافي نيست. رشته خانواده و ازدواج براي علمي ماندن و پاسخگويي به مراجعان و سيستم درماني، به طور جدي به سنجش نياز دارد. تلاش هاي گوناگون براي شناخت پيچيدگي و ظرايف روابط خانواده و ساختن راهبردهاي گوناگون سنجش مورد بحث قرار گرفته است. لزوم ارجحيت سنجش كل خانواده يا بررسي تعامل دوتايي ها و سه تايي ها براي مقاصد پژوهش و باليني مطرح شده است. در انتها روش هاي پژوهش در خانواده آمده است كه هر كدام جايگاه و كاربرد خود را دارد، روش هايي كه يا مبتني بر اطلاعات «خود – سنجي» و يا «مشاهده مستقيم» تعامل اعضاي خانواده و سعي آن ها براي مقابله با مشكلات و ساير پديده هاي خانوادگي است.

 نسخه قابل چاپ