بانک مقالات راهنمایی و مشاوره

هدف از اين پژوهش بهبود روابط دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر تهران با والدين شان از طريق به كارگيري روش حل مساله مي باشد. در اين پژوهش از طريق نمونه گيري تصادفي خوشه اي، منطقه 15 انتخاب و از بين مدارس متوسطه پسرانه اين منطقه 3 دبيرستان و از هر دبيرستان هم 40 نفر انتخاب شدند و پرسشنامه تعارض با والدين را پاسخ دادند و 30 نفر از كساني را كه بيشترين تعارض را با والدين شان داشتند، انتخاب و با استفاده از جايگزيني تصادفي در دو گروه 15 نفري، آزمايش و كنترل قرار داده شدند. به گروه آزمايش در طي 10 جلسه كه مدت هر جلسه يك ساعت و نيم بود، آموزش مهارت هاي حل مساله داده شد. ابزار پژوهش، مقياس تاكتيك هاي تعارض (CT) بود.
تحليل و مقايسه اطلاعات به دست آمده از پيش آزمون و پس آزمون دو گروه نشان داد كه برنامه آموزش توانسته است تعارض، پرخاشگري كلامي و پرخاشگري فيزيكي دانش آموزان را با والدين شان به طور معناداري كاهش مي دهد و همچنين توانايي استفاده از راهبردهاي استدلالي را در آنها به طور معناداري افزايش مي دهد.

 نسخه قابل چاپ