بانک مقالات علوم ارتباطات اجتماعي

بر اساس اسناد و بخش نامه هاي موجود، نظام آموزش و پرورش ايران درصدد پرورش نوع خاصي از سوژه هاي سياسي و مذهبي است. در اين مقاله سعي شد تا نحوه حضور نهادي ايدئولوژيک نظير آموزش و پرورش در مدارس و خلاقيت دانش آموزان در مصرف فضاي ايدئولوژيک آن بررسي شود. بر اساس يافته هاي اين تحقيق که به شيوه کيفي در مدارس دولتي و پسرانه منطقه دوازده و منطقه يک تهران انجام شده به نظر مي رسد که عدم انطباق دو سطح توليد پيام هاي ايدئولوژيک و سطح مصرف يا رمزگشايي پيام ها وجه مسلط رابطه ميان نهاد مدرسه و مخاطبان آن است. وضعيت ياد شده محصول دو پديده مقاومت يا بي اعتنايي دانش آموزان نسبت به پيام هاي ايدئولوژيک در مدرسه است. در اينجا گفتمان سياسي– مذهبي حاکم، گفتماني ناکارآمد و گاه در نزاع گفتماني عرصه را به گفتمان هاي رقيب واگذار نموده است.

 نسخه قابل چاپ