بانک مقالات علوم ارتباطات اجتماعي

اين مقاله بررسي درباره رابطه و تاثير رسانه ها (به خصوص تلويزيون) و فوتبال در ايران است. در اين مقاله بازنمايي رسانه اي و واقعيت فوتبال از يکديگر تفکيک شده اند، و سعي شده است روايت رسانه اي فوتبال در ايران توصيف و تحليل شود. بدين منظور گفتمان رسانه اي فوتبال در ايران به مثابه پاره اي از گفتمان رسمي حکومت بررسي شده است و توضيح داده ايم که چگونه اين گفتمان مولفه هاي بازنمايي فوتبال در رسانه هاي ايران را تعيين مي کند. براي تحقق اين موضوع، ابتدا به بررسي نظري مفهوم فوتبال از منظر اجتماعي پرداخته ايم و با بررسي تاريخي - اجتماعي فوتبال، کارکردهاي سياسي و اجتماعي اين ورزش براي رسانه ها را توضيح داده ايم. سپس به تحليل چالشهاي نظري که بين فوتبال به مثابه نوعي ورزش مدرن و عرفي شده با جمهوري اسلامي به منزله نظام سياسي ديني و سنتي پرداخته ايم، و علل و دلايل و شيوه توجه رسانه هاي دولتي به اين بازي ورزشي را شرح داده ايم. به اين منظور نحوه بازنمايي مولفه هاي فوتبال شامل ورزشکاران، استاديوم، زمين بازي، کارگزاران (مربيان، مديران)، تماشاچيان، مردم و مسابقات خارجي را بررسي کرده ايم. اين مبحث در پنج بخش متفاوت سامان داده شده است. نخست مقدمه، که به طرح مساله و بيان ملاحظات روش شناختي و نظري مي پردازد؛ دوم، مفهوم فوتبال که بستر و مضامين تاريخي و اجتماعي اين بازي را بررسي مي کند؛ بخش سوم به رابطه رسانه ها و فوتبال اختصاص دارد؛ بخش چهارم درباره رابطه فوتبال و رسانه ها در ايران است، و آخرين بخش يا نتيجه نيز خلاصه بخشهاي مختلف مقاله و همچنين پيشنهاداتي براي مطالعات بيشتر است.

 نسخه قابل چاپ