بانک مقالات علوم ارتباطات اجتماعي

در اين مقاله به منظور مطالعه شيوه رفتار افراد در محيط مجازي اينترنت، اين سوال مطرح است که فضاي مجازي اتاقهاي گپ زني مبتني بر متن در اينترنت به عنوان فضايي گمنان چه تاثيري بر روي شيوه خوداظهاري مشارکت کنندگان دارد؟ به عبارت ديگر آيا اين نوع ارتباط ممکن است موجب خود افشايي و بروز رفتارهاي صميمانه بين تعامل گران بشود؟
براي پاسخگويي به اين سوال با استفاده از نظريه پردازش اطلاعات اجتماعي «جوزف والتر» يک مدل نظري ارايه شد و از آن مدل چهار فرضيه استخراج گرديد. براي آزمون فرضيات از روش پيمايشي به وسيله پرسشنامه آن لاين استفاده شد. نتايج حاصل از تحليل داده ها نشان مي دهد که عدم حضور فيزيکي کاربران در اتاقهاي گپ زني متن بنيان در اينترنت نه تنها مانع تبادل پيامهاي احساسي و اجتماعي بين تعامل گران نخواهد شد، بلکه کاربراني که سابقه حضور بيشتري در اين اتاقها دارند با کسب توانايي در تبادل پيام در قلب متن ياد مي گيرند که چگونه نشانه هاي غيرکلامي و کلامي در ارتباطات رودرو را با استفاده از امکانات موجود در اتاقهاي گپ زني متن بنيان به صورت متن درآورده و با رمزگذاري و رمزگشايي اين پيامها به تبادل ويژگي هاي شخصيتي و احساسات خود بپردازند. به اين ترتيب کاربران در همان حال که با گذشت زمان توانايي تبادل پيام در قالب متن را مي آموزند، به واسطه گمنامي در اين اتاقها به بازي نقش و خودافشايي پرداخته و با بيان آنچه که در دنياي واقعي امکان بازگو کردنش را ندارند، زمينه برقراري ارتباط در محيط مجازي را براي شکل گيري روابط صميمانه آماده مي سازند.

 نسخه قابل چاپ