بانک مقالات علوم ارتباطات اجتماعي

مقاله حاضر تاثيرات فناوري هاي نوين ارتباطي بر مديريت رسانه را با روش اسنادي مورد بررسي قرار داده است. پنج خصوصيت ديجيتالي شدن محتوا، تعاملي بودن، شخصي سازي، آني بودن و مستقيم بودن به عنوان ويژگي هايي شناسايي شدند که متاثر از فناوري هاي نوين به ميزان متفاوتي در هر يک از رسانه ها ايجاد مي شوند. سپس با عطف توجه به مديريت رسانه ملي، مدلي براي تعامل مديريت رسانه ملي با تحولات ناشي از فناوري هاي جديد پيشنهاد گرديد که در آن آميخته رسانه اي شامل رسانه هاي همگاني همچون تلويزيون، راديو و رسانه هاي نوين مانند اينترنت و تلفن همراه، که براي چهار نوع متفاوت مخاطب يعني مخاطب انبوه، مخاطب انبوه محدود با نياز به دسترسي به رسانه سيال، مخاطب خاص با نياز به اطلاعات شخصي شده و سرانجام مخاطب مشخص با نياز به دسترسي دايم، همراه با چهار نوع محتوا يعني محتواي همگاني، محتواي کاربرساخته، محتواي قطعه قطعه و محتواي پيشتاز در نظر گرفته شده است که هر يک از آنها توسط بخشي از آميخته رسانه اي مورد توجه قرار مي گيرند. سرانجام سياست هاي کلان رسانه و نيز سودآوري اقتصادي، کليت تعامل را تحت تاثير قرار مي دهند تا مديريت رسانه منطبق با الزامات ناشي از فناوري هاي نوين اجرا شود.

 نسخه قابل چاپ